"So are you the best friends of Eric?" nakangiting tanong ni Pauleen.
"Not exactly, probably just close friends." sagot ni Seth at ininom ang frappe niya. Oha, english yun.
Tumango tango lang si Pauleen. Kanina pa kami ganyan. May magtatanong, may sasagot, tapos tatahimik na.
"Ugh, what's taking Eric so long?" tinignan ni Pauleen ang wrist watch niya at sumilip sa labas. May tumawag kasi kay Eric sa phone kaya naman lumabas siya para sagutin ito.
Palihim akong sumilip para tignan si Eric. I sighed. Grabe, ang gwapo pa rin at ang amo ng kanyang mukha. Napangiti ako, naalala ko kasi yung dati. Yung kami. It was the best years of my life, it might not be perfect but I was happy.
"Pasimple ka pa hah." bulong bigla ni Les, tinignan ko siya at binigyan niya pa ako ng nakakaasar na ngiti. I glared at him and pinched his arms.
"Aray beau!" napasigaw si Les kaya naman napatingin halos lahat ng nasa cafe sa amin.
"Anong nangyari Les?" tanong ni Eric, hala, nandito na pala siya sa loob.
"I think they're having an LQ." pagsingit bigla ni Pauleen. Napataas naman ako ng kilay. Nagpapatawa ba tong babaeng to?
"Yes we are. Sorry for ano, for. Basta, yun na yun. English ng english, eh andito naman tayo sa Pilipinas. Manonosebleed na ata ako eh. " at hinawak hawakan niya yung ilong niya.
"Beau, may dugo ba? Punasin mo please." umiling lang ako. Pero si Katsumi, kinuha yung tissue at hinagis sa mukha ni Les.
"Please lang Les, wag mo na ulit gagawin yang pagpapa-cute mo. Nakakasuka. Ew."
Natawa na lang ako. Mga to talaga.
"You guys are so funny. I like you na." tumawa siya ulit at kumapit sa braso ni Eric. Ts, aalis ba si Eric? Kailangan naka-kapit talaga? Sus
"Ganyan talaga sila babe. Hindi pwedeng hindi ka matawa pag kasama sila."
Tumango si Pauleen at ngumiti "Yeah, I noticed."
"Kaya nga nung kami pa ni---"
Napatigil siya at nagkatinginan kami. Pero iniwas ko agad ang tingin ko at tumingin kunwari sa side.
Napataas ang kilay ni Pauleen "Kayo pa ni?"
"Wala, nevermind babe. Let's just enjoy the coffee." nginitian niya si Pauleen at inakbayan. Aray ko naman. Bakit ako ikinakaila? Ganun ba siya kagalit sa akin para ikaila ako?
Mukha namang na-convince si Pauleen kaya hindi na siya nagtanong pa. Ininom ko na lang ang frappe ko at kumagat sa red velvet cupcake na inorder ko. Buti na lang talaga, masarap ang pagkain dito kundi, kanina pa ako nag walk out.
"Hey, Denielle, are you really this quiet? You haven't said anything since we entered the cafe."
Ayaw kasi kitang kausap. Muntikan ko nang sabihin. But I'm not that bad."No, I'm just hungry." Palusot ko at kumagat sa cupcake. "This is good!" nginitian ko lang siya.
Narining kong tumawa ng mahina si Eric.
"Uyy, natawa siya beau." bulong ulit ni Les. Siniko ko lang siya.
"How about you tell me how you guys met, so we'll have something to talk to. Tell me the story, Denielle."
Napataas ako ng kilay at tinignan si Pauleen. Tell the story? How we met?
