TUTSAK

12- Ece'yle Birlikte Olduğunu Biliyorum

Çok kısa bir bölüm oldu :( maalesef hastayım. Diğer bölümlerde telafi ederim.

Söz hala beynimde yankılanıyordu. "Biz Cenk'le birlikte olduk" gözlerim daha fazla yaşı kaldıramadı ve gözyaşlarım hızlıca yanaklarımdan aşağı süzüldü.

Ağlamayacaksın Hayal, ağlamayacaksın. Ağlama gerizekalı!

"Hayal?!" Miray'ın sesini duymamla elimin tersiyle hızlıca gözyaşlarımı sildim.

"Hayal ne oldu?"

"Hiçbir şey..."

"Hayal ! "

"Bağırma Miray bağırma!"

"Özür dilerim" dedi ve yanıma gelip sıkıca sarıldı.

"Cenk..."

"Nolmuş Cenk'e?"

"Ece'yle... Ece'yle beraber olmuş."

"N-ne? E-emin misin?Kim dedi?"

"Ece dedi."

"Ya kızım Ece'ye mi inanıyorsun?

"Giydiği kıyafet herşeyi kanıtlıyordu. Hem zaten Cenk Ece'nin odasında kalma isteğini reddetmemişti."

"Hayal,yalandır"

"Hayal yalandır! Hayal inanma! Hayal sakin ol! Oyuncak mıyım lan ben? Herşeye dolu tarafından bakılmıyor! O benim sevdiğim adam. Ama biliyor musun suçlu benim! Kardeşim dediğim insana aşık olursam böyle göt olurum işte. Ya ben en başta ona o gözle bakmamalıydım! Kardeşim lan o benim kardeşim! Nasıl o gözle bakabildim? Kendimden tiksiniyorum. İğrenç biriyim!"

"Hayır Hayal sen iğrenç değilsin. Evet olmaman gereken birine aşık oldun ama bunun geri dönüşü yok, sen aşık oldun çünkü. Bunun için kendini suçlama"

"Günaydın" diye geldiler Ece ve Cenk. Ece üzerine doğru düzgün kıyafet giymiş sonunda.

"H-hayal iyi misin?" diye sordu Cenk. Ağlamaktan kan çanağına dönmüş gözlerimle Cenk'e baktım

"Umrunda mıydı?" diye yanıtladım.

"Hayal noluyo sana?"

"Bir şey olmuyo Cenk, gayet iyiyim"

"Cenk tatlım boşver, ben acıktım hadi yemek yiyelim" dedi Ece. Ama bu cümle bütün sinirlerimi daha da alt üst etmişti.Hızlıca Ece'nin yanına gidip saçından tuttum.

"Defol buradan!" diye bağırdım. Saçından tutup evden dışarı attım.

"Bir daha bu evin yakınından bile geçme!" diyerek kapıyı yüzüne kapattım.Yere oturarak hıçkırıklara boğuldum.

Yüzümü avuçlarımın arasına aldım.

Cenk yanıma geldi.

"Hayal sen ne yaptığını sanıyorsun? Neden kovdun kızı?" dedi, cevap vermedim, kollarıyla beni sarstı.

"Hayal cevap ver!"

Dayanamadım. Oturduğum yerden kalktım. Cenk'i ittim.

"Yeter lan yeter! Niye bana hep o kızı koruyorsun? Neden Cenk neden? Neden bana bunu yapıyorsun? Canım yanıyor lan canım. Artık Ece'yi benden önemli tutmayı bırak! Birazcık umrunda oluyum, çok bir şey istemiyorum, Ece'yi sevdiğin gibi sev beni, Ece'yi koruduğun gibi koru. Anlamıyorsun değil mi anlamıyorsun? Benim için ne ifade ettiğini, herkesten kaçarken ayaklarımın sana nasıl koştuğunu. Seni ne kadar önemsediğimini görmüyorsun Cenk, bana bunu yapma."

Cenk kollarını bana sardı.

"Seni ihmal ettiysem özür dilerim." kafamı boynuna yasladım. Hala deli gibi ağlıyordum.

"Şu dünyada özür dilerim kadar boş bir kelime yok. Özür dilemek ne acıyı haififletir, ne de siniri yatıştırır. Özür dilemek erdemlik falan değil! Ama ben özürden daha çok istediğim bir şey var, şu omzun varya bana ait olsun istedim, çünkü ben burada huzur buldum. Hiçbir yerde bulamadığım huzuru ben omzunda buldum. Ama omzuna koyduğum başımın içinde şimdi kıyametler kopuyor!"

"Her şey geçti" diye yanıtladı Cenk. Boynumu omzundan kaldırıp onu göğsünden ittim"

"Geçmedi! Hiçbir şey geçmedi!" o kadar çok bağırmıştım ki kendim rahatsız olmuştum.

"Hiçbir şey geçmeyecek de! Ben hep uzaktan senin Ece'yi sevişini izleyeceğim sadece. Özür dilerim, özür dilerim seni bu kadar sevdiğim için. Bu denli kıskandığım için. Ama sen bu gözyaşlarımın hiçbirini hak etmiyorsun. Değmezsin! Şimdi git Ece'nin peşinden koş ona sarıl."

"Hayal ne Ece'yi sevmesi ne saçmalıyorsun?"

"Yapma Cenk. Ece'yle birlikte olduğunu biliyorum."