2 years and 5 months.
Grabe, hindi ko ineexpect na tatagal kami ng ganto. Hindi ko ineexpect na magkakaron ako ng "girlfriend" na mahal na mahal ako at mamahalin ko din ng sobra.
Kahit na minsan napapagod at nagsasawa na kaming pareho, pero hanggang dun lang. Wala pa ring iwanan. Nagkakaayos din pagkatapos kasi hindi naman kaya na wala ang isa't isa, mahirap.
Pero dumating yung araw na sumobra pagkastress ko sa kanya.
"Mahal, puntahan ko po si kuya paolo, dalawin ko sa school." -Angel
"Osige lang po mahal ko. Mag-ingat ka ha, ingatan mo rin yang fixie mo. Ayusin mo pagdadrive hm?" -Kiara
"Yes baby, mag-iingat po ako. Salamat :)) Iloveyou :) :*" -Angel
"No problem baby. Iloveyoumooooost <3" -Kiara
After 1 hr. Mejo matagal din hindi nakapagtext.
"Andito na po ako mahal, nagkekwentuhan na po kami. Andito din si Chef." -Angel
"Sige lang po mahal, mag-enjoy ka lang jan. Wag masyadong magpapagabi ha?" -Kiara
Tapos hindi siya nagreply, siguro masyadong napasarap ang kwentuhan. Matagal tagal din nung huli siyang bumalik sa school.
After 2 hours, mejo wala na ako sa mood. 8 pm na.
"Mahal, kumain ka na ba?" -Kiara
Tagal bago nagreply, after 30 mins.
"Mahal kumain na po ako, ikaw kumain ka na ba? Nakakatuwa mga kinekwento ni sir. Maya na tayo text hm, makikinig na muna ako" -Angel
Okay, sige. After 1 hr. Eto ung pinakaayaw ko sa lahat.
"Baby iinom po ako hm" -Angel
Nanlamig ako na naluluha na naiinis.
"Ha?! Bakit?! Nakabike ka! Baka madisgrasya ka mamaya pag-uwi mo!" -Kiara
"Mahal konti lang po iinumin ko" -Angel
"Dadalaw ka lang nauwi pa sa inom. Ayos ah. Sige na mamaya na tayo usap o kaya bukas na lang. Paniguradong hindi ka na makakapagtext niyan, matutulog na ako. Advance goodnight." -Kiara
Inis na inis ako. Nakuha kong umiyak nanaman kasi ayoko talaga sa lahat yung umiinom siya. Para kasi akong natraumatize na ewan. Na everytime na iinom siya e magkaaway kami. Para bang tumatak sa utak ko na magkaaway kami kaya siya iinom. Ang hirap hirap ng gantong pakiramdam. Pero after ko umiyak, nagiging okay na din ang pakiramdam ko.
YOU ARE READING
Until we can (Real-life lesbian story)
Teen FictionHindi masamang magmahal ng kauri mo. Basta handa kang tanggapin yung sakit na ibibigay sayo nito. Oo maraming iba jan, pero paano kung sa kanya lang tumibok yung puso mo? Sa kanya mo naramdaman at naranasan lahat nung mga hindi mo naranasan sa lalak...
