Moving on is not easy as they say, and that is why Xial Gian Bustamante presented himself to be the rebound of Jana Dayne Encarnacion to help her to forget his ex-boyfriend who has cheated on her with her best friend.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Chapter 3. "Mr. Rebound" Jana's POV
"Gawin mo akong rebound mo."
"Rebound? Ano 'yon?"
"Rebound, sa basketball ito yung kapag hindi na-shoot yung bola tapos mahuhulog sa ring, tapos kukunin mo yung bola para sa team niyo pa rin ang bola."
"So bola ka?"
"Hindi, sa tao naman. Para madali mo siyang makalimutan, itutuon mo sa ibang tao 'yong sarili mo. Para mas mapabilis ang move on process mo."
"Paano ka naman magiging rebound, e play boy ka?"
"Edi mas maganda, at least di ako maiinlove sayo."
"Aba, e paano kung ako ang ma-inlove sayo?"
"Eh hindi ko na kasalanan 'yon, pogi e."
"Yabang..."
Sandali, bakit ba ang tukmol na 'yon ang iniisip ko? Hindi ba dapat si Julius ang iniisip ko? 'Yong pangloloko nilang dalawa sa akin ni Sena? Hindi ba dapat umiiyak ako ngayon? Pero hindi e, isa lang kasi ang gusto ko. Iyon ay ang makalimot. Pero si Xial na gung-gong ba talaga ang sagot?
Naalala ko ang nangyari kanina.
"So game! Shoot mo na!"
Pumiwesto ako at inayos ang pagasinta sa ring. Isa...dalawa...tatlo! Malakas kong hinagis ang bola sa ring pero bumangga lang sa ring ang bola at hindi pumasok. Nagulat naman ako nang biglang tumakbo si Xial at sinalo ang bolang bumangga sa ring.
"Iyon ang rebound!" Masiglang sabi niya. "So? Hindi mo na-shoot. So ako na ang rebound mo ah!" Nakangiting sabi niya.
"Rebound?" Tanong ko sa sarili ko habang pinagkakaruan ko ang pancit canton na niluto ko. Wala pa kasi si Mama, kaya ito lang ang niluto ko. Hindi pa rin mawala sa isip ko ang nangyari ngayong araw. Nalaman kong niloloko lang ako ng dalawang importanteng tao sa buhay ko, na ngayon ay mga kinaiinisan ko na. Kung pwede lang bumaril ng tao nang hindi ka makukulong. Pero bahala na ang nasa itaas sa kanila. Kakambal naman nila ang karma.
"Nandito na ako." Napatayo at tumakbo patungong sala nang marinig ko si Mama.
"Oh, Ma ginabi ka na?" Tanong ko.
"Hay naku, anak ang daming tao sa store. Oh? Kumain ka na ba?" Tanong ni Mama. Tumango-tango naman ako.
"Kayo po? Akin na po yan." Saad ko at kinuha ang mga dala niyang paperbags na punong-puno ng mga gulay.
"Salamat, ay siya nga pala Jana, nagpatulong ako roon sa kaibigan mo sa labas. Ikaw kanina pa yata siya naghihintay sa labas hindi mo pinapasok." Nabigla ako sa sinabi ni Mama.
