SHOTGUN MARRIAGE (COMPLETED)

CHAPTER 18

Iginala ni Resha ang paningin sa paligid, malaki ang bahay nila David. Victorian style din iyon kagaya ng bahay ng mga magulang ni Ms.Amanda Scott. Nasa isang malawak na garden siya kung saan idinadaos ang selebrasyon ng kasal nila ni David.

Nakilala na niya ang mga magulang ni David. Napakaganda ng mama nitong si Mrs. Alondra de Villa. Mestiza ito at kamukhang-kamukha ni Ms.Amanda Scott. Tantiya niya ay nasa late fifties na ang edad nito. Napakaamo ng mukha nito at napakagaan ng aura. Sa ginang namana ni David ang ngiti nito.

Ang papa naman nito ay nakaupo na sa wheelchair. Na stroke umano ito kamakailan at humina na ang isang tuhod. Mukha itong strikto at masungit ngunit maayos naman ang pagtanggap nito sa kaniya.

Dati umanong notorious na businessman ang papa ni David ayon na rin sa lalaki ngunit nagbago na raw ang matanda. Kamukha ito ni David kapag seryoso ang anyo ng lalaki. Tuwang-tuwa ang matandang lalaki kay Dan-dan habang nag-uusap ang mga ito.

Ayon pa sa Mama ni David, minsan lang daw nitong makitang humalakhak ang matandang lalaki pero napahalakhak agad ito ni Dan-dan. Madaling nakuha ng anak niya ang loob ng mga abuwelo.

Napabuntong-hininga siya habang patuloy na pinagmamasdan ang paligid. Mag-isa na lang siya doong nakatayo. May nilapitan kasi ang mga magulang ni David na amigo umano ng mga ito at nag-usap, kasama si Dan-dan. Si David naman ay nawala na sa paningin niya dahil iniwan siya nito kanina at nakipag-usap sa mga kaibigan.

Naiilang siya sa dami ng mga tao sa paligid. Hindi siya sanay sa ganoong ka-susyal na pagtitipon. Ayon kay David kanina, piling mga bisita lang ang inimbitahan niti. May nakikita siyang mga tanyag na mga businessman at celebrities na dumalo. Hindi niya lubos akalaing maraming kamag-anak si David na mga kilalang personalidad.

Nalungkot siya nang magtext si Guia na hindi ito makakadalo sa selebrasyon dahil medyo maselan daw ang pagbubuntis nito, laging hindi maganda ang pakiramdam.

Pakiramdam tuloy niya'y mag-isa lang siya. Para siyang karayom na nahulog sa buhangin. Halata ang pagiging iba niya. Hindi siya makasabay sa karamihan. Ika nga, hindi siya fit in. Pinasya niyang hanapin na lang si Dan-dan at bantayan ang anak.

Hahakbang na sana siya nang biglang humarang sa daan si Hector. May hawak itong isang kopita ng alak habang mariing nakatitig sa kanya. Nailang tuloy siya.

"Congratulations, Mrs. De Villa. Welcome to the family," nakangiting sabi nito.

Hindi niya gustong isipin na may halong sarkasmo ang bating iyon ni Hector, pero nahihimigan niya iyon sa boses nito. Ewan ba niya pero parang hindi palagay ang loob niya sa lalaki.

Pilit siyang gumanti ng ngiti. "Maraming salamat, Hector."

Mag-eexcuse na sana siyang aalis nang magsalita uli ito.

"I could have made you Mrs. Sebastian, you know, kaso naunahan na pala ako ng pinsan ko nine years ago."

Napaangat siya ng tingin dito, naguluhan.
"Anong ibig mong sabihin?"

Nailang na naman siya sa uri ng pagkakatitig ng lalaki sa kanya.

"I like you, Resha. The first moment I saw you in my grandparents' house, I fell in love with you straightaway," derektang pahayag nito.

Napatingin tuloy siya sa paligid at baka may nakarinig dito. Nainis na siya sa lalaki ng tuluyan. Tama bang maghayag ito ng pag-ibig sa kaniya sa araw ng selebrasyon ng kasal niya sa pinsan nito?

"S-salamat pero kasal na ako sa pinsan mo, Hector. Kailangan mong igalang iyon," seryosong sabi niya.

Ngumisi ito sa kaniya at sinipat siya mula ulo hanggang paa. Nagtayuan ang mga balahibo niya. Kung makatitig ito ay para siyang hinuhubaran!