Chapter 5 (REVISED)

6.5K 126 1
                                    

Trigger's POV

It's been 29 hours already. Zeyen is still unconscious. I didn't go home because I was looking out for her.

Naka-upo ako ngayon sa gilid ng kama ni Zeyen at nagkakape. May mga guards rin sa labas na nagbabantay.

Napatayo agad ako ng makita ko itong nagising.

"H-hey.." bungad ko.

Dahan dahan itong umupo sa kama nito at tulala pa rin. Lumapit ako dito at umupo sa tabi nito.

"Kamusta pakiramdam mo? Gusto mo bang tumawag ako ng doctor? N-Nagugutom ka ba?" Pagaalala ko.

Umiling ito. Huminga ako ng malalim.

"Zeyen...what happened back there? Bakit ka tumakas? Bakit ka pumunta sa lugar na yon?" Pagtataka ko.

Tinignan niya ako ng deretso. Biglang namuo ang mga luha sa mata niya.

"I-I visited my babies. M-My twins..." Nanghihina nitong sabi.

Napakunot ang noo ko. Napansin kong tumulo na ang mga luha nito.

"I-I had a miscarriage a two years ago. Y-Yung time na inaasikaso ko kompanya namin. Hindi ko alam na buntis ako. Nang malaman ko, tinago ko ito sa magulang ko. Alam kong hindi nila magugustuhan ito dahil bata pako. Lalo na kapag nalaman nila na si Ranz yung ama ng dinadala ko...."

"Freshman palang ako sa college nakilala ko si Ranz. Nung naging kami, hindi nagtagal nag drop out siya. Ibang iba yung lifestyle niya sa lifestyle ko. H-He's a criminal. He robs and steals in order to live. I was always the one who bail him out of jail. Halos lahat ng ipon ko binibigay ko sakanya para hindi niya na gawin yun..."

"Nung nalaman kong buntis ako, sinabi ko sakanya. Tumigil siya sa ginagawa niya. May balak pa nga kaming magtanan e. Pero dahil mahina ang katawan ko, nakunan ako. Dinala niya ako sa hospital. Nagising nalang ako na kasama kona sila mommy at hindi ko na nakita si Ranz. Nalaman nila mommy na nakunan ako. Hindi nila hinayaang makalabas yung balita na ito."

"Makalipas yung ilang months, hindi ko na nakita si Ranz. Ang balita sakin ni Lauren, nagsabi ito sakanya na siya na raw ang nagsiasikaso sa twins. Nilibing niya daw ito. Sunod na narinig kong balita, nakulong daw uli ito."

Damn. I can feel Zeyen's pain right now. I know she's hurting too much.

I never knew this story. My investigator never found any of this.

Hinawakan ko yung kamay niya.

"Let's go somewhere. Just you and me. Let's have a break." Sabi ko rito.

Tinignan lang ako nito.

"My family wants to meet you. We'll go to Italy then after that we can go anywhere you want. " I said.

Dahan dahan itong tumango. Nilapit ko yung kamay niya sakin at hinalikan ito.

"I'm sorry for your loss Zeyen. I don't know what to do or to say to you right now. But I know how much pain you're going through. I want to make it up to you. I want to make you feel better." I said.

Lumapit ito sakin at niyakap ako ng mahigpit. Unti unti ko itong niyakap pabalik.

I feel my heart beats so fast at this moment. I smiled because I'm finally building a relationship with her.

Hinaplos ko ang ulo nito.

"Hinding hindi kita iiwan, Zeyen. Andito lang ako." I whispered in ther ears.

Zeyen's POV

Kasalukuyan kaming kumakain ngayon ni Trigger. Napaka dami nitong inorder na pagkain.

"Ahhh." Sabi nito.

Binuka ko naman yung bunganga ko at sinubuan niya ako.

"Alam mo kaya ko namang gawin yan." Natatawa kong sabi.

"I told you, I'm here to take care of you." Sagot nito.

"Paano yung kompanya mo? Tsaka kung magbabakasyon tayo, sino maghahandle non?" Pagtataka ko.

"Don't worry, I have many assistant to take over my place. Besides, I'm the owner. I can do everything I want. " Pagmamayabang nito.

Kinuha ko sakanya yung kutsara at tinidor. Naghiwa ako ng chicken at nilagyan rin ng kanin yung kutsara.

"Ahhh." Sabi ko sakanya.

Natawa ito saglit. Binuksan niya yung bunganga niya at dahan dahan ko siyang sinubuan.

"Okay nako. Kaya ko naman. Ikaw naman yung aalagaan ko. Ako naman bahala sayo." Nakangiti kong sabi.

Napatingin ito sakin ng seryoso. Hinawakan niya yung pisngi ko at hinaplos ito.

"Thank you. After all these years, ikaw pa lang siguro na nagsabi niyan." Seryoso nitong sabi.

"Huh? Bakit naman? Wala ka bang naging girlfriends? Or yung magulang mo?" Pagtataka ko.

"I grew up with my butlers and maids. I started to learn handling our business at a very young age. My parents even my older sister was always busy. We didn't eat much together or even be with each other for hours. They always leave the house...."

"I didn't have any exes. I was busy handling our business. " Dagdag pa nito.

"Ahhh, so virgin ka pa?" Pangaasar ko.

Tinignan naman ako nito ng masama.

"Pfft. Halata nga. Kaya siguro napaka sungit mo kasi wala kang special someone sa tabi mo hahahha." Natatawa kong sabi.

"Stop it." Inis nitong sabi.

"Bakit? Anong masama kung virgin kapa----"

Nanlaki yung mata ko ng bigla nkya akong sinunggaban ng halik. Nabitawan ko yung hawak kong kutsara at tinidor.

Tinulak niya yung sliding mini table na pinagkakainan namin. Lumapit pa ito sakin para mas lumalim yung halikan namin.

---

I Married A Cold Hearted Beast! [COMPLETE]Место, где живут истории. Откройте их для себя