A/N:
Naalibadbaran na ba kayo sa stories ko?
pasensya na po ah, paninindigan ko lang kasi yung sinasabi nilang "AUTHOR" daw ako. kaya eto.
Yun lang. enjoy reading ^_^
=============================================================================================================================
Chapter 2
Lance's POV
We're here at mcdo having our lunch. Ayaw niya pa kanina, and she incist na sa bahay na lang daw nila siya mag-lunch.
Pero namumutla na siya and pansin kong nag-aalangan siyang kanina na bumili. Tight budget?
"My treat. anu gusto mo kainin" sabi ko.
"OK lang ako. Promise" then she weakly smile
"sigurado kang Ok ka lang? namumutla ka kasi e" pag-aalala ko
She nodded. so I went off to the counter and bought foods. our foods. kahit hindi niya sabihin alam kong gutom na siya.
Nahihiya lang siguro.
Shayne's POV
*growl* *growl*
TTvTT nagugutom na ko. wala na kasi akong pera pangbili ng lunch e. nakakahiya naman sa kanya kung magpapalibre ako.
'Di naman ganun ka-kapal mukha ko no.
Maya-maya dumating na siya. *Q* and dami. teka? mauubos niya lahat yan?
"Kaya mo bang ubusin lahat ng yan?" pagtataka ko
"haha. sa'ting dalawa 'to" natatawang sabi niya. anu ba yan nakakahiya o////o
"Huwag ka na mahiya. treat ko naman e." sabi ko nga. umupo na siya at inilapag ang tray.
pero teka? kanina pa kami magkasama pero-
"By the way, I'm Lance. and you are?" pagpapakilala niya. Na-realized din niya ata .. hehe :P
"Shayne" nahihiyang sagot ko. then he lend his hand for a shakehands kaya inabot ko.
"Nice to meet you. So, an pinagkaka-abalahan mo?" tanong niya
"wala" sabi ko
"I mean is, nag-aaral ka pa ba? or your working?" paglilinaw niya
"wala talga. unemployed in short" sabi ko
"ano ba natapos mo?" paguusisa niya
"HRM. wala talaga e. nag-apply na ako sa mga hotel at resto kaso maliit daw ako kaya di qualified." paliwanag ko
"call centers" suggest niya
"mahina ako sa english communication" sabi ko
Hindi na ulit siya nagsalita kaya tinignan ko siya. Pagangat ng tingin ko sa kanya, nakatingin din pala siya.
Umiwas agad ako ng tingin.
"Ang cute mo mag-blush" o.O anu daw?
Napaangat ang mata ko sa kanya at naka-smile siya habang nakatingin pa rin sakin.
nawala yung ngiti niya ng makita niyang naktitig na ako sa kanya. wierd e. pero we both staring each other for how many minutes nang-
*RIIINNNGGG* *RIIINNNGGG*
Kinuha niya yung phone niya sa bulsa then he excuse himself para sagutin yung tawag. ang akala ko tatayo siya pero sumide view lang siya
kaya naririnig ko yung sinasabi niya
"yes?"
"I'm on my way. may dinaan lang ako sa mall"
"sorry, out of stock na. I'll buy it next time ok?"
"don't be sad. nabili ko naman yung isang book na sinasabi mo e"
"just-fine. maghahanap na ako ngayon" bakit kaya?
"ok bye." then he face me again, half smile
"sorry for that" sabi niya
umiling ako at sinabing "OK lang" I smiled
After nun, he ask my number para daw may kausap naman daw siyang matino sa phone niya. puro na lang daw kasi business.
Gusto pa sana niya akong ihatid sabi ko malapit lang naman ako kaya, kayang kaya ko na ang sarili ko. so wala na siyang nagawa.
Pagdating ko sa bahay, naka-lock yung pinto. buti na lang iniwan nila yung susi sa ilalim ng pintuan.
Umalis pala sila mama at pumasok na ang kapatid ko. Kaya ang ginawa ko, naglinis muna ako ng bahay then, hinugasan ko ang pinagkainan
nila na naiwan. tapos nagbukas ako ng FB ko.
then, I remember Lance.
"sayang di ko natanong full name niya, para mahanap ko siya sa FB" sabi ko sa sarili ko.
I just did what I usually sa FB. Like,Post,Comment, accept some request.
Then biglang nag-ring yung Phone ko...
BINABASA MO ANG
Dream ............. BOYFRIEND ?! ( EDITING.... )
Teen FictionAng Love story na nabuo lang sa panaginip makikilala kaya nila ang is't isa Dejavu o destiny lang? sana po magustuhan niyo yung story kahit feeling ko panget :3
