Biggest Mistake [COMPLETE] (Editing)

Chapter 5:The Wedding

Chapter 5:The wedding

(Play the song at the side)

[N/P:A thousand years]

Calvin Zayn's POV

Naaalala ko pa ang araw ng kasal ko.Diba dapat masaya ang araw ng kasal?Pero bakit sa akin hindi?Paano ba naman ako sasaya kung sa mismong araw ng kasal ko ngngyari ang hindi ko inaasahan.

♥♥Flashback♥♥[August 24, 20**]

Ngayon na ang araw ng kasal ko.Araw na kinasusuklaman ko.Ang araw na hinihiling ko na sana hindi dumating.

Nandito ako ngayon sa simbahan.Saharap ng altar.Hinihintay ang bride ko daw.Tsk

Habang hinihintay ko siya,biglang nagring ang cellphone ko.

Kinuha ko ito mula sa bulsa ko at tinignan kung sino ang caller.

Unknown number lang.

Sinagot ko nalang malay mo importante.

"Hello?Sino to?"i asked

(Z-zayn...I-it's m-e...A-alliyah...)

Ha?Sino daw?Alliyah?Anong kailangan niya?

"What do you want?"i asked her with a cold voice

I'm sorry Alliyah.I'm really,really sorry.

(I-is....I-it t-tr-ue?Mag-papa-ka--sal k-ka nnn-na?)she asked

Bakit ganon yung pagsasalita niya?Parang nahihirapan siyang magsalita.Parang naghihingalo.Anong nangyayari?

"Oo,totoo iyon.I am now going to marry someone.I will now marry the girl that i truely love."i lied

'Hindi ko mahal si Elize.Ikaw ang mahal ko Alliyah.Ikaw lang.'-yan ang gustong-gusto kong sabihin sa kanya.Pero hindi pwede.Dahil ikakasal na akomsa babaeng hindi ko naman mahal.

I'm sorry Alliyah.I'm sorry for lying.

*toot*toot*toot*

She ended the call.

Maya-maya pa ay dumating na ang bride ko daw.

Agad na nagsimula ang kasal.

Later on si Elize na ang naglalakad.Naglalakad habang may luhang tumutulo sa mga mata niya.

Parehas naming ayaw ang kasal na ito.Parehas kaming may mahal na iba.

Ang mga magulang lang namin ang may gustong ipakasal kami.

Maya-maya pa nakarating na siya sa harap ko.Nagsimula na ang seremonyas.Hanggang sa part na ng 'i do's'.

"Calvin Zayn Smith,do you take Amanda Elize Cea as your lawfully wedded wife,to have and to hold,from this day forward,for better,for worse,for richer,for poorer,in sickness and in health,to love and to cherish,'till death do you part?"the priest asked

"I-i..."tumingin ako sa paligid

They are all waiting for my answer.Tinignan ko naman si Elize.Umiiling siya.Sinasabi niyang wag akong mag-a-i do.Binalik ko ang tingin ko sa pari.

"I-i----I don't.I'm sorry i can't do this."i said while shaking my head.

And with that i run away.I can hear my parents calling me,but i didn't listen.I just continue on running until i reach my car and i get inside it.

Pumunta ako sa bahay nila Alliyah.Kumatok ako.

"Alliyah!!!Alliyah!!!Please!!Open the door!!!"i already shouted

May biglang kumalabit sa akin.Pagtingin ko,isang matandang babae.

"Iho walang tao riyan.Nasa ospital sila."sabi ng matanda

Agad naman akong kinabahan.

"Po?Bakit po?"kinakabahang tanong ko

Sh*t!!I don't like this feeling.Pakiramdam ko may nangyaring masama.

"Sinugod si Alliyah sa ******** Ospital.Inatake na naman siya sa puso kani-kanina lang."

Parang tumigil ang mundo ko dahil sa sinabi ng matandang babae.

Di na ako nakapag-paalam sa matanda.Tumakbo na ako papunta sa kotse ko at pinaharurot ito papunta sa ospital na sinabi ng matanda.

Nang makarating ako doon.Tinanong ko sa receptionist ang room ni Alliyah.

"Nasa emergency room po siya."sabi ng nurse

Sh*t!This can't be.

Agad akong tumakbo papunta sa Emergency Room.

Kaso pagdating ko huli na ang lahat.

"I'm sorry.Mas pinili niyang wag ng lumaban.Wala na siya.Bumitaw na siya."-Doctor

Dahil sa narinig ko tuluyan ng bumigay ang tuhod ko.Tuluyan na ako napaluhod sa sahig.

Wala na siya....wala na ang babaeng mahal ko.At dahil sa akin yun.

Pumasok ako sa Emergency Room.At doon ko nakita ang katawan niya na ngayon ay wala ng buhay.

Dire-diretso lang akong pumasok.Di ko binigyan ng pansin ang ibang nasa silid.

Niyakap ko ang bangkay niya.At doon ako umiyak ng umiyak.

"Alliyah...Why d-did *sob* you l-leave m-me?Alliyah w-wake up.*sob*Love please wake up.Wag m-mo *sob* akong i-iwan."puno ng hinanakit kong sabi habang umiiyak

Love,please wake up.Wag mo akong iwan.Diba nangako tayo sa isa't-isa na hindi tayo mag-iiwanan.Love,nandito na ako.Binalikan na kita.Tumakas ako sa kasal ko.Please.Let's start again.Please.

May biglang humawak sa balikat ko.Pagtingin ko.....ang tita ni Alliyah.

"Gusto kitang kagalitan.Pero alam ko naman na hindi mo din ito ginusto."sabi ng tita ni Alliyah

"Tita wala na siya...wala na siya dahil sa akin.Kung sana hindi ko siya sinaktan hindi sana siya mawawala."sabi ko

Patuloy parin sa pagpatak ang mga luha ko.

Umiwas siya ng tingin at inabot sa akin ang isang box.

"Pinabibigay ni Alliyah."

Wala ng tanong-tanong kinuha ko agad ang box at binuksan.

Nung makita ko ang laman ng box,mas lalo akong naiyak.

'ALLIYAH!!!I'M SORRY!!MAHAL NA MAHAL KITA!!!NAGKAMALI AKO!!NAGKAMALI AKO NG DESISYON!!SANA MAPATAWAD MO AKO!!Alliyah.Mahal na mahal kita.'

Alliyah nandito na ako.Binalikan na kita.Pero di ko inaasahan na wala na pala akong babalikan.

♥♥End of Flashback♥♥

Unti-unting tumulo ang mga luha ko.

Akala ko may babalikan pa ako.Yun pala wala na....wala na ang babaeng mahal ko.Ang babaeng pinangakuan ko na hinding-hindi ko sasaktan at iiwanan.

Sinaktan ko siya....di ko lang siya sinaktan....ako pa ang naging dahilan kung bakit siya namatay.

Iniwan na niya ako.Namatay siya....namatay siya ng dahil sa akin.

Kuna sana hindi ko iyon ginawa,kung sana gumawa nalang ako ng paraan para hindi matuloy ang kasal.......di sana mangyayari yun.

Kung hindi ko siya iniwan noon edi sana nandito pa siya,edi sana magkasama pa kami at sana masaya kami.

Pero hindi mangyayari yon........hindi na mangyayari yon.

Dahil wala na siya....at dahil sa akin yon.

"*"*"*"*'*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*"*
A/N:Sorry sa mga typos,wrong grammars at tsaka sa mga wrong spellings.

Vote

Comment

and

Follow

~~Delyn~~