Ey sol kaburgasından can bulduğum,
Aşkımın nefes alan silueti...
Ve gönlümün en sevdiği...
Sana ayrılıktan kaçak hasretler demledim.
Sen seversin, demine rengi düştü gözlerimin.
Benim sevdiğim gibi, dumanında sen tüten.
Hadi gel...
Çok değil, bir buselik daha içeceğim,
Dudak payı bıraktığın sevginden...
Sevdadandır, bu yüreğin cansızlığı,
Hala özlemle doluyor sana, ruhumun kuyuları...
Sabahı görmeyen bu avare gecelerimden.
Sana gel diyorum sevgili, sana gelemezken...
Şimdi çıkıp yürüsem, gittiğin o yolları,
Yalın ayaklarımı kanata kanata...
Kokunun bulaştığı o dar sokaklardan geçsem.
Yeniden tavaf etsem her köşe başını,
Sana gelemem!!!
Sen giderken yanında götürdün, İzmir'in sokaklarını,
Oysa ben hiç vazgeçemedim, senin şehrinden...
Hadi gel...
Sensizlik çığ gibi çökerken bu diyarlara,
Ayaz vurdu, tadı kaçmış baharlarımı,
Karışıp, saçlarından esen yorgun rüzgarlara,
Gel sevgili, üzerine giyinip bana benzeyen yanlarını...
Seril üzerine, acıyla kavrulan aşksızlığım kapansın,
Ben ardından hiç örtemedim gönlümün perdelerini,
Gel ruhuma açtığın boşluklardan, kalbime gir.
Çünkü sevgili, yaralarım sadece senin mahremindir...
Gizli mabedin yası düşerken bu suskun mısralara,
Yaşlarım dua dua dize oluyor...
Sana gel diyorum sevgili
Lakin sana aşkı anlatamıyorum sayfalarca...
Sana gelemiyorum, vaktim az, vakti az bu şiirin
Sana gel diyorum!!!
Bitmeyen bir kitap yazacak sana bu küskün kalemim.
Hadi gel...
Çok değil, senden okuduğumuz bu romanın,
Sadece son satırı olmayı dileyeceğim..
