Mr. Heart Breaker's Love I MTMA SideStory

Chapter 2

"There is never a time or place for true love. It happens accidentally, in a heartbeat, in a single flashing, throbbing moment."
― Sarah Dessen

-

Maaga akong nagising ngayon. 2 weeks from now, magsisimula na ang school fair namin. As a club President, dapat maayos ko na yung booth namin this week. Isa pa, masaya din ako ngayong papasok sa school kasi makikita ko ulit si Grey. I called them for a meeting ahead of our first subject. Kaya, sure akong umpisa palang ng araw ko, magiging masaya na. Just because of him.

Pumara ako ng bus at saktong may bakanteng upuan pa, iyon nga lang sa pinakadulo ang bakanteng upuan. Usually kasi kapag ganitong kaaga, punuan na dahil sa mga napasok din sa trabaho. Hindi na ako nag-inarte pa at umupo na agad ako don. Katabi ko ang isang lalaking naka-cap, nasa tabi siya ng bintana at may nakasuksok na earphones sa tenga niya. Hindi ko naman maiwasang hindi siya tignan. Naka-side view siya at dahil na din sa cap niya kaya di ko masyadong maaninag ang buong muka niya. Pero familiar ang lalaki. Mula sa matangos na ilong, matabang pisngi at miski ang hikaw niya. Hindi kaya siya to?

Hmm, pero bakit naman siya sasakay sa bus? He have lots of cars at sure akong sa itsura ni Grey di ito para mag-commute. At sa tatlong taon kong pagkakakilala sakaniya, di naman sasakay yun sa ganito. Hays, baka naman kaparehas lang ng hikaw. Masyado lang akong praning.

Napa-buntong hininga na lang ako at nag-focus sa agenda namin para sa meeting. Halos mapalundag ako sa gulat ng mag-ring ang phone ng katabi ko. Ang lakas ng ringtone niya kaya kahit sino talaga ay magugulat. Nilingon ko siya at hindi pa din siya nagalaw. Wala siya sariling kinuha ang cellphone niya. Tsk. Ano bang meron ang lalaking to? Ang weird niya ha.

"What? Si Martha kinasal na? You must be kidding me, piggy. Wala ngang boyfriend si Martha tapos ikakasal? Ano? Yung lalaking 'yon? Fuck! I can't believe this! Sana sinabi mo naman sakin agad! Oo na! Bye!" I know masama ang pakikinig sa usapan ng ibang tao. Pero sa lakas ng boses niya sure akong hindi lang ako ang nakarinig sa sigaw niya kahit ang ibang pasahero maririnig din 'yon.

Atsaka, teka nga. Parang familiar yung boses niya ah.

Titignan ko pa sana siya ulit nang mawala na siya tabi ko. Inikot ko ang paningin ko at sheteng palakang malas naman oh. Lagpas na pala ako sa school. "Para po!" Buong pwersang sigaw ko kaya pinagtitinginan na tuloy ako ng mga pasahero. Geez! Kakahiya!

Mabilis akong naglakad, I mean tumakbo na ako at mabuti na lang at hindi pa gaanong kalayo ang nababaan ko. Pagpasok ko ng gate, nakita kong nakatayo doon yung lalaking nakasakay ko sa bus. Mukang tama nga ang hinala ko. Inalis niya ang cap niya at tuloy tuloy na siya sa pagpasok ng building. Para naman akong ewan na natigilan.

Ikaw kaya makita mo ang love of your life, hindi ka matigilan? At nakatabi ko pa siya! Waaah. Pwede na akong mamatay! Mamatay sa kilig! Hihihi.

"Ghad! Mas lalo siyang gumwapo a!" Pa-sway sway pa akong naglakad papunta sa classroom namin. Nawala na nga sa isip ko ang mga co-officers ko na kanina pa nagaantay sakin. Para kasi akong lumulutang sa alapaap. Nakatabi ko pa lang siya bus ha? What more kung kinausap na niya ako? Hinawakan ang kamay ko? Tapos hinug ako? Tapos kiniss niya ako? "Waaaah!" Baka mamatay na talaga ako non kapag nangyari 'yon. Pero keri lang, if ever na mangyari. Whaha. At least, na-kiss ko siya. Hahaha.

"Thank God. You're finally here!" Bungad nila sakin ng makapasok ako sa loob ng room kung saan kami mag-mimeeting. I smiled to them at nag-peace sign na lang. Sure akong mamaya malalagot talaga ako nito kay Dianne. "Kanina ka pa namin inaantay. Saan ka pa ba dumaan?" Lumapit siya sa tenga ko at halos mabulunan ako sa sinabi niya. Grr! Kaloka, ang berde talaga ng isip ng babaeng to. Sabihin bang may ginawa kami ni Grey na kababalaghan? Hays, how I wish meron nga. Hahaha. Lande ko talaga!