Paraisla ii: Kahalili

- E : 5 -

Naging bato ang aking katawan. Mainit ang ulop sa paligid, ngunit nanlalamig ang buong balat ko. Mabait ang ngiti ng Hari, walang bahid ng malisya. Ngunit bakit ganon? Nakakaramdam ako ng pahamak. Ang lihim ng aking pagkatao. Alam niya ba? Bakit niya ako kilala?

"Earl," ulit muli ng Hari. "Ikinagagalak kong maligo kasama ng isa sa pinakamagaling kong estudyante. Halika."

Isang pakiusap, ngunit pakiramdam ko'y isa itong utos.

Nag-aalangan, nagtungo ako palapit sa Hari. Ang twalya'y bumagsak sa aking paanan. Lumusong ako sa mainit na batis ilang espasyo palayo sa kanya. Tahimik kong pinagmasdan ang maliliit na alon na ginawa ng aking paggalaw.

"Bakit niyo ginawa iyon," bulong ko. At hinabol. "Kamahalan?"

"Ang alin?"

Niyukom ko ang palad sa ilalim ng tubig. "Ang palabas. Bakit niyo iyon ginawa?"

Ngumiti siya. "Sa pagkakatanda ko'y naipaliwanag na iyon ni Yuk sa inyo-"

"Hindi iyon ang nais kong ipahiwatig." Natigilan kahit ako sa inis sa aking tono. Agad kong nilunok ito. "Hindi iyon. Paano kung may nasawi sa amin? Hindi niyo man lang ba naisip iyon?"

Mas mainam sana kung nagalit ang Hari. O di kaya'y pinatawan na ako ng kamatayan at pinakaladkad sa labas. Para naman masabi kong napakasama niya. Ngunit natawa pa siya, isang halakhak na hindi nababagay sa imahe ko sa kanya sa aking isip.

"Ah, naiintindihan ko ang galit mo." Hindi mo naiintindihan. "Alam kong delikado ang ginawa ko. Ngunit iyon ang pinaka-epektibong paraan para malaman ko ang gagawin niyo sa isang di-inaasahang sitwasyon."

"Kahit na may posibilidad na isa sa'min ay masaktan?!"

Nawala ang ngiti sa kanyang labi. "Sa mga mahirap na pagkakataon, ang kaunting bilang ay nararapat isakripisyo para sa kabutihan ng mas nakakarami."

Lumaki ang alon sa aking paggalaw. "Gaya ng pagsakripisyo niyo sa dating third class knight?!"

Gumalaw ang ugat sa panga ng Hari at alam kong nasaktan ko ang isang parte sa kanya. Kita iyon sa kanyang mga mata. Halos humingi na ako ng patawad ngunit naalala ko si Ama.

Gaya ng pagsakripisyo niyo sa aking ama? Sa kamay ng Sinumpang pumatay sa kanya? At sa dinami-daming kawal niyo? Ang buhay ba nila'y maliit na bagay lang sa inyo?

Umiling ang Hari, nakatingin lamang sa harapan. "Anuman ang ginawa ko ay para malaman kung sino ang karapat-dapat sa titulong lingkod-kawal ng palasyo. Kung ang kapahamakan ng ilan sa inyo ang kailangan upang makuha ang mga magagaling... handa akong gawin ang sakripisyong iyon."

Tumingin siya sa'kin, sumusugat ang kanyang mga asul na mata.

"Minsan na akong pinagtaksilan ng aking mga kawal," marahas niyang saad. "Tanging mga karapat-dapat lang na maglingkod ang mahalaga sa'kin. Ngayon sabihin mo-" Masyado siyang malapit. Nais kong lumayo lumayo lumayo. Lumayo ka sa'kin. "-Hindi ba iyon sapat na rason upang gawin ko ang ginawa ko?"