RONA'S POV~
Nandito ako ngayon sa rooftop, nagiisip habang nakatingin aa kawalan..
Bakit ganun? Bakit Ang hirap lumimot nang tao?
Dahil ba, Naging parte sya ng buhay mo? Yun lang ba yun? O dahil mahal mo pa sya?
Bakit after all the things he has done to me e, may puwang pa din sya as buhay ko.. Aa puso ko?
Bakit nasasaktan pa din ako?
Bakit minamahal ko pa din sya?
Those are the questions that playing on my mind..
Questions where I terribly need to find the answer..
"Water?"
Napalingon ako sa nagsalita..
"Thank you Abby." Sabi ko.
"mukhang napakalalim nang iniisip mu aa." Sabi nito..
"Naguguluhan kase ako.. Naiinis ako." Sabi ko..
Nakikinig lang sya..
"Si Arnold.. Malaki pa din yung impact nya sakin. Hindi ko sya makalimutan. Hirap na hirap syang kalimutan ng puso ko." Sabi ko.
My tears started to fall..
"Abby,sana.. Sana pati puso ko pwede kong turuan.. Sana pwede ko ding baguhin kung sino yung nilalaman nito." sabi ko.
Walang tigil sa pagtulo yung luha ko, ewan ko ba..
"Shhh, Rona, everything will be alright. Tandaan mo, whatever happens nandito lang kami." sabi nito while wiping my tears.
"What Am I gonna do? Ano ba ang dapat? Akala ko kapag nabago ko na yung sarili ko magging okay na ang lahat, but I was wrong! Really wrong!"
"mahal ko pa din talaga sya.." Savi ko..
She gave me a hug..
ARNOLD'S POV~
Ang tanga ko..
Bakit ngayon ko lang narealize yung worth nya? Bakit hinayaan Kong masaktan sya?
Nakasanadal ako ngayon dito sa pinto ng rooftop, and I heard it everything..
Hindi ko namalayang may mumunting luha Ang pumapatak..
Ang puso ko, napakalakas ng pintig nito. Nasasaktan ako..
Nasasaktan ako, knowing na ako yung reason why she was hurt.
Rona..
I'm really sorry, I promise to make it up to you..
Mabigyan mo lang ako ng chance and you'll never feel that damn pain ever again..
Nagsimula na akong maglakad palayo.
From this day, I promised myself to win her back again..
Kinabukasan..
Weekend na, nandito ako sa may couch sa terrace namin. Looking at her photos..
"Kelan mo kaya ako mapapatawad Ronavel? Ganun ba kalaki galit mo sakin? Hindi ba natin pwedeng kalimutan nalang lahat ng nangyare and start the new one?" Kausap ko sa litrato nya.
O diba? Para na Kong timang dito hahaha ganito ba yung tinatawag na baliw sa pagibig??
"Alam mo kapag yang litrato na yan e sumagot sayo? Ewan ko nalang kung di la kumaripas ng takbo." Then here she comes..
"Ate pwede ba? Nageemote ako e." Sabi ko.
Yes! Its my sister.
"Hindi kase sapat yang mga pinaggagawa mo e. Kahit ako Si babae hindi ako madadala pa pagboboladas mo e." Sabi nito then she sat beside me.
"piano ba dapat? I'm out of idea e." Sabi ko then look at her picture again..
"Hindi sapat na paulit ulit mo lang na sinasabi. If you really desire to win her back do it in action.. Literal na panliligaw." Sabi nito habang nakatingin sa cp nya.
"Literal? Like harana, bigay ng flower pang igib ng tubig? Like those things???" Kunot noong tanong ko.
"If possible, why not?" Nakangising tanong nya."
"Pero.."
"nahihiya ka? Because its not so you? Hahahaha! If there's a will there's a lot of ways.. Kakainin mo yung pride mo, Itatapon mo yung hiya mo just for that person. Gosh! Kapatid ba talaga kita? Ang duwag mo. De vera ka ba talaga???? Grabe!" Sabi nito saka tumayo.
Nakatingin lang ako sa kanya, sinisink in lahat ng sinabi nya then suddenly she grab the picture on my hand..
"OH MY GOD!!!!! IS SHE THE GIRL??????"
Napasigaw sya nang makita Ang picture ni Rona. Napakunot noo naman ako sa kanya..
Then she..
*Blag!*
"WHAT THE HELL!!!!!! WHAT WAS THAT FOR????"
Binatukan ba naman ako.
"So its you who hurt Rona?????" Tas kilay na sabi nya sakin.
"You know her?" Tanong ko.
"YES I DO!" singhal nya.
"Teka bakit ba kanina ka pa sigaw ng sigaw???? " inis na tanong ko.
"I was the one who change Rona. Nakakainis ka. How did you do that?"
Natulala ako sa sinabi nya.
So it was her who help my Rona..
Maybe we really fated for each other.
"Pano kayo--"
"Kung sasaktan mo lang sya ulit. You'd better forget your feelings for her.. Sapat na yung. Sakit na dinulot mo sa kanya." Seryosong sabi ni ate.
"Alam Kong nasaktan ko sya.. Pero ate, I'm serious right now, narealized ko nalang how important she is to me. I'm sincerely want her back.." Sabi ko then a tears suddenly fall.
She hugged me.
This is so weird, siguro kung sa ibang pagkakataon nya gagawin to, itutulak ko pa sya ng malakas. But right now, I let her do this because I know I need this..
"Okay naniniwala na ko sayo, Gawin mong lahat aa. Don't just give up. Lagi mong tatandaan na kung Para talaga sya sayo, who are we Para humadlang db? Do what your heart desires.." Sabi ko.
Should I be thankful because I have this weirdo sister?
"Thank you.."
