mafya tahtının sahibi -37-

Começar do início
                                    

sinirle kalkıp yatağın yanındaki koltuğa oturdu komodin üzerindeki sigara paketinden bir tane alıp yaktı derin bir soluk çektikten sonra devam etti 

" hastaneye bile götürmediği için parmakları yamuk kaynamış. Ben doğduğumda ise dayaklarının şiddeti artmış annemin güzel olmadığını her fırsatta söyleyip sinirle dövüyormuş o şerefsiz it sonra ben oniki yaşına geldiğimde "

sigarasından bir soluk daha çekti gözlerinde öyle büyük bir nefret vardı ki şuan tüm olayları tekrar yaşadığını hissediyordum.

"oyuncak istiyorum diye ağladığımdan annem o at figürünü yapmış bana doğum günümmüş ve aynı gün zil zurna sarhoş gelen o it salonun ortasında gözlerimin önünde döve döve öldürdü annemi. " 

sinirle yatakta oturur pozisyona geçtim. 

 "bende kendime bir söz verdim.  O adama tüm yaşattıklarını yaşatacağım misliyle. "

sigarasını önündeki küçük masanın üzerindeki kül tablasına sinirle basıp ayağa kalktı. Camdan dışarı bakarken yanına gidip sırtına sarıldım.

"geçmişteki acılarını asla dindiremem ama bu gün o şerefsize ne yapmak istersen yardım edeceğim "

Bana dönüp sıkıca sarıldı 

"onu depoya çekerek en büyük yardımı yaptın benim için daha güzel bir doğum günü geçiremezdim heralde"

"saatimi beğenmesende bunu beğenmene sevindim"

beni gülümsetmek için zorla dudakları kıvrıldı 

"o saati beğenmiştim aslında "

-" değiştireceğim o saati yarın bak internete değiştir "

"bak meleğim bak hatunum o saati beğendim ben"

"hayır değişecek "

sabır diler gibi havaya bakıp bir anda kucağına aldı 

"uyku saatin geldi senin huysuzluk yapıyorsun"

"hiçte bile "

beni yatağa yatırıp yine üzerime uzandı 

Kafamı biraz çevirip acısını dindirmese de başına bir öpücül kondurdum. Buna karşılık belimden tutup beni kendine çekip boynuma bir öpücük kondurdu.

" şuan dünya yansa umrumda değil. "

Güldüm.
" yarın yanında gelebilir miyim"

Biraz sessizlik oldu cevap vermeyecek diye düşünürken." Tamam" dedi.

Nefesi düzene girerken uyumak üzere olduğunu anlamıştım. Dakikalar geçmesine rağmen yatış sebebi ile uyumak imkansızdı. Bende demirin tişörtü üzerinden şekiller çizmeye adımı yazmaya başladığımda.Demirin boğuk ve uykulu olarak " uslu dur " dediğinde. Korkup elimi çekmiştim bile.
Saat iki yi geçerken uyku beni kendine çekti ve gözlerim kapandı.

*****

Sabah hiç aksatmadan olduğu gibi aynı saatimde uyandım. Üzerimde hala akşamki gibi uyuyan demiri kaldırıp spor yapmam gerekiyordu. Sonra kahvaltı ve iş.

Demiri kolundan tutup sarstım Yok. Allah aşkına derin uykuyu anlarım da kış uykusuna mı yatıyorsun sen Demir ya .

Üzerimden tüm gücümü kaldırıp itmeye çalışırken tek gözünü açıp bana baktı.

" birazdaha uyuyalım"

" demir benim kalkmam lazım sen uyu"

Yanından kalkacakken belimden tutup yatağa yatırdı

Mafya Tahtının SahibiOnde as histórias ganham vida. Descobre agora