Gözlerimi açtığımda revirdeydim. En son Kihyun'a uçan tekme atmıştım. Sanırım onunla birlikte düşmemin etkisiyle bayılmıştım. Ben bayıldıysam büyük ihtimalle Kihyun'un da benden pek farkı olmamalıydı.
Kafamı kaldırıp yan tarafıma baktığımda beklenildiği gibi Kihyun'u gördüm fakat gözleri kapalı bir biçimdeydi. Acaba ölmüş müydü? Ah tanrım daha katil olmak için çok gencim!
Merakıma dayanamadım, yattığım yataktan kalktım ve Kihyun'un yattığı yatağa doğru yürüdüm. Kolunu dürtüklemeye başladığımda hafiften kafası oynamıştı. Demek ki yaşıyordu!
Ölmediğine ve katil olmadığıma sevinirken gözlerini açtı. Beni görünce gülümsedi ve konuşmaya başladı.
"Güzel olduğun kadar düşüncelisin de sunbae."
Ah bu çocuk! Hiç ayılmamalıydı. Beni gördüğü gibi direkt yavşama moduna giriyordu.
Dişlerimi göstermeden gülümsedim ve kafasına hafifçe yumruk attım.
"Yah ufaklık! Ben sana benimle böyle konuşma demiyor muyum?" Hala gülmeye devam ediyordu. Oysa ben gayet sinirli bir ses tonuyla söylemiştim. Ama biliyorsunuz ki mükemmel bir Minhyuk olmak zordu, ben sinirlensem bile insanların hoşuna gidiyordu.
"Bir de hala gülüyor musun? Ah bu ufaklık!" Bu sefer daha sert bir şekilde söylemiştim o da karşılık olarak gülmeyi kesmişti. İşte mükemmel Minhyuk'un başka bir etkisi! Yandan bakış attığımda gözlerinin dolduğunu gördüm. Ona gözlerimi büyüterek baktığımda bu sefer kahkaha atmaya başlamıştı.
"Hahahaha sunbae ş-şu halini bir g-görsen hahahahaha"
Birkaç saniye suratına ifadesizce bakıp ben de gülmeye başlamıştım. Aptal çocuk gülerken sümükleri akmıştı ve bunun farkında değildi.
"Kihyun aynan varsa kendine bir bak bence." dememle birlikte çığlık atmıştı. Neden çığlık attığını soracaktım ki konuşmaya başladı.
"Sunbae, sen az önce Kihyun mu dedin? Yoksa ben mi yanlış duydum?"
İlk sorusunu onaylarcasına kafa sallayınca tekrar çığlık attı ve bu sefer yataktan kalkıp bana sarıldı. Her ne kadar ittirmeye çalışsam da sülük gibi ve domuz kadar ağır bir çocuk olduğundan ittirince de gitmiyordu ki!
"Sunbaeee! İnanamıyorum benim adımı biliyorsun. Ahhhkalbimçokmutluoldumamatekrarsarılırsambenidöversindiyesarılamıyorum."
Ne dediğini soracaktım fakat tekrar zıplamaya başlayınca bu sefer onu seyretmeye başladım. Bu çocuk neden birden gözüme tatlı gözükmüştü? Yoksa hep mi tatlıydı?
***
