Chapter 44

54.2K 994 32
                                    

SHE is smiling sweetly at me. Her eyes were filled with so much joy. I can't utter a single word.

Nanatiling nakatayo parin ako. I didn't move, rather, I couldn't move.

Parang may anghel na bumaba sa lupa upang tuparin ang aking kahilingan.

My Chuck could remember me.

"Hey, mukhang timang ka dyan. You didn't miss me?" She asked.

Damn. Her sweet voice.

I may look like a psycho but. . . to hell with it. I Love Her, that's all that matters.

Nang matauhan na ako ay agad ko siyang sinugod ng yakap.

Niyakap ko ito ng sobrang higpit.
As if my life depends on her.

She grunted.
"G-gosh. I'm not going anywhere, okay? You can save it later." Aniya habang hinahagod ang aking likod.

Thats the cue. Nag-unahan ng tumulo ang mga luha sa aking mata.

Shit. So gay.

Naka-ilang beses na ba akong umiyak ngayong araw?

Hindi ko na mabilang.

But. . . i'm still proud.

Tears doesn't lessen one's dignity.

Hindi doon nasusukat ang katatagan at katapangan ng isang tao.

She tap-tapped my shoulder amd said. "Uyy. Di mo pa ba ko sasagutin?"

I chuckled.

Bumalik na nga ang babaeng mahal ko. I could die right now.

Opps.

No.

I can't die right now.

Because, i have to marry her.

Bumitaw na ako sa pagkakayakap at ninakawan siya ng halik sa labi.

She jolted a little then smacked my face really hard.

Argh. The nerve of this crazy girl.

"What was that for? Papayag na sana ko magpakasal eh! Kaso nagbago isip ko. Kung sadista lang din naman ang mapapangasawa ko, hay wag na oy!" I joked habang sapo-sapo ko ang aking pisngi na namumula.

She pouted. "Oh edi wag! Sayang naman yang pageemote mo kanina sa pub at yung priceless mong mukha nang malaman mong nagka-amnesia ako! Hmp." Saad niya.

Wait.

Teka.

Hindi pa nagsisink sa utak ko ang mga katagang sinabi niya. .

Wh-hy? Bakit niya alam ang mga yon?

Diba she can't remember me awhile ago?

"D-diba ngayon lang bumalik ang memorya mo? Diba you can't recognize me kanina? Pinalabas mo pa nga ako?" I asked.

Humagalpak naman agad siya ng tawa. F na F niya pa at may kasamang dramatic walling.

"That was a PRANK, you dumbass!" She said in the middle of her laugh.

Shit.

What?

This witch! all of that was just pure acting??

Akala ko hindi niya na talaga ko naalala. Yun pala it was just a prank.

Halos. Ikamatay ko na nung malaman ko yun. Tas joke lang?

Ghad.

Seryosong nilapitan ko ito.

Her laughter died as soon as she saw me walking towards her with a serious face.

"A-alejandro?"

Kumunot ang noo nito.

I smirked.

It's payback time, witch!

Sinandal ko siya sa pader. Sinubukan nitong kumawala ngunit hinarang ko ang aking dalawang braso sa magkabilang gilid niya.

She looks tensed.

"Ha-ha. This is not a good joke, Drew. Ah-m ano, ah- kakagaling ko lang. A-hm. Bawal pa daw."

Inilapit ko ang aking mukha sa kanya. Tinitigan ko ito sa mata pababa sa ilong hanggang umabot sa labi.

Those lips. Ghad.

I bit my lips.

Mas lalo ko pang inilapit ang aking mukha hanggang sa pumikit ito.

That's it!

Dahan-dahan akong humakbang papalabas ng kwartong iyon.

Nang makarating ako sa pinto ay tinitigan ko ito. . .

Nakapikit parin siya at nakanguso. I silently laughed.

Payback is a bitch, witch.

"Hoy Bruha! Anong inaantay mo dyan? Walang dinosaur na dadating para humalik sayo! Haha." I shouted.

At nang marinig niya iyon ay agad itong dumilat.

Then she eyed me with tiger eyes.

Oh man. She's mad.

Tumakbo ito papalapit sakin habang sinasabing. "Babayagan talaga kitang gago ka!"

Tawa lang ako ng tawa habang tumatakbo papalayo sa kamay niyang malulupit.

Haha.

I missed this.

Yung kulitan.

At syempre

Ang babaeng mahal ko.

I'm glad it was just a prank. Sigurado akong kasabwat niya yung dalawang kuya niyang baluga.

I shook my head.

I wonder who suggested that set-up? It was Mikaeli for sure. . .

But. . . thanks to them. Mas lalong minamahal ko lang ang pinaka-makulit, pinaka-sadista, at pinaka-maganda sa aking paningin na si Miranda Ramos.

I can't wait to marry her. Para wala ng magtangkang umagaw sa kanya. I'll make sure that she'll carry my basketball team inside her womb.

Muli ko itong tinignan.

And there. . . I saw what was the missing piece in me.

And that's. . . Miranda Ramos-Roberts. My soon-to-be wife.

I'm sure she's the one.

∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆
AN:

Next Update: Epilogue

Watch out for it. So stay tuned guys! Thanks po sa Votes and Comments. Go team #AlMira !

√iamlawrei

Seducing The Gay CEO (COMPLETED)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt