Seducing The Gay CEO (COMPLETED)

Chapter 42 part 2

SOBRANG bilis ng kabog ng aking dibdib habang papasok ako sa ospital.

It won't stop beating rapidly. It feels like my heart would explode any moment from now.

Sa bawat hakbang ko ay nanginginig din ang aking kamay.

Kinakabahan ako.

That's for sure.

Baki ako pinapapunta dito ni Mikaeli?

Anong nangyari kay Mira?!

Hearing him say that with trembling voice makes me think that something bad happened.

And that's what i'm afraid of.

Okay na sa akin ang mawalan ng memorya ang babaeng mahal ko. . . basta't buhay lang siya masaya na ako.

Hindi ko matatanggap kung kukunin man agad siya sa akin.

I'd rather die, too.

Nang makarating ako sa harap ng private room niya ay sandali akong tumigil.

Huminga muna ako ng malalim upang pakalmahin ang aking sarili.

Hah!

I placed my hand on the knob of the door. And slowly turned it.

Habang pinipihit ko iyon ay parang bumabagal ang oras sa paligid ko.

I closed my eyes as soon as the door swung open.

Silence enveloped the whole room.

Minulat ko na ang aking mata.

And as i opened it... I saw nothing...

Empty.

Walang tao.

Pulos kobre-kama lang na naligpit.

No. This is not happening.

No God, please...

Dahan-dahan akong lumapit sa hospital bed. Kinapa-kapa ko ito para masiguradong hindi ako dinadaya ng aking paningin.

And when reality struck me. . . i broke down.

Pumatak ang mga luhang nagsisimbolo ng aking emosyon.

Bakit?!

Why did He take Miranda away from me!

An empty room means the patient that was admitted here died.

I lay on the bed and started sobbing.

Hagulgol at iyak lang ang tanging nagawa ko. I can't even stand straight. It's like my toes turned jelly.

Sa gitna ng pag-iyak ko ay may biglang tumapik sa aking balikat...

Nilingon ko para malaman kung sino iyon...

Laking gulat ko nang makita ko si. . .

∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆
To be continued. . .