Herkesin hayatında kırılma noktaları vardır. Kimi için yüksek puanla üniversiteyi kazanmak, kimi için yüksek maaşlı bir işe kabul edilmek büyük bir olay olabilir ama Hayal için hayatın hazırladığı sürprizler bundan biraz fazlasıydı.
İstanbul'un e...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ben de seni arıyordum ..." Korkuyla masanın altına saklanmış kızın saçına yapıştı adam nefretle. Koca elleriyle genç kızı dışarı sürüklemeye çalışmış elini ısıran diğer kızla neye uğradığını şaşırmıştı.
"Sende kimsin bakalım? " Onunla göz göze gelmekten korkan kız masanın diğer ucuna kaçarken "Senle işim yok evlat ." dedi. "Ben prenses için buradayım. Onu arıyordum. Onu almaya geldim, araya girersen senin içinde iyi olmaz. "
Yüzüne doğrultulan silaha baktı korkuyla Defne. Elleri sıkıca en yakın arkadaşının ellerine kilitlenmiş vaziyette ne yapacağını bilmez haldeydi. "O benim en yakın arkadaşım, b-ben. .."
"Eğer arkadaşınla ile birlikte ölmeye niyetliysen? " Genç kızı hedef alan silahını daha da yakınlaştırdı adam. "Planımda bunca leş yoktu, inan bana ben iyi bir adamın.Tanısan seversin.Ben sadece prenses için burdayım. "
Soğuk demiri davetsiz misafirin alnına dayadı. Yüzünde oluşan sinsi gülüş yediği tekmeyle yok olmuştu. İki bacağının arasında hissettiği acı daha da sinirlenmesine neden olmuştu. İri bedenine yayılan nefreti kusmak istercesine asıl yeminin saçına yapıştı. "Öldün sen prenses, bu tekmenin bedelini sana ödeticem. "
"Bak bu olmadı." Küçücük masanın altında yaşam mücadelesi veren iki kıza baktı Savaş. Kısa süre önce yeniden doldurduğu silahını hal ve hareketleriyle ölümü hak eden adama doğrulttu. Bir saniye bile tereddüt etmeden tüm şarjörü adamın üzerine boşalttı. "Onlara sadece ben prenses diyebilirim. "
Saçına yapışmak suretiyle onu dışarı çıkarmaya çalışan ellerin gevşeyişine şükretti Hayal. Kulaklarına ulaşan tanıdık ses gözlerinin dolmasına neden olmuştu. "Savaş! "
"Efendim? " Uzun boyunun verdiği rahatsızlığı yok sayarak masanın altına girdi genç adam. Ağlamaktan kızaran gözlerle onu izleyen ikilinin iyi olup olmadığını kontrol ederken "Evcilik mi oynuyoruz? " diye sordu. "Çocukluk yıllarınıza mı döndünüz? Bu kıyametin ortasında sığınakta saklanıyor olmanız gerekmez miydi? "
"Hiçbir kuvvet beni buradan çıkartamaz, az önceki adamı gördükten sonra... " Önlerinde yatan ve beyaz masa örtüsünü kırmızıya boyayan adama baktı nefretle Defne. Küçük ayaklarıyla birkaç santim ilerisinde duran eli iteklerken "Kim bilir dışarıda bunlardan kaç tane vardır? " dedi. "Adem amca olsaydı belki, ama ..."
"Seni az önce kurtaranın kim olduğunu çok çabuk unuttun ."
"Yine de sana güvenip cehenneme kendi arzumla adımlayacak değilim. "
"Sen bilirsin. " Şüpheyle onu süzen kızı umursamadı Savaş. Yüzünü telaştan tırnaklarını yiyen Hayal'e çevirip "Sakinleşmek zorundasın. " dedi. " Buradan sığınağa siz ikinizi tek başıma götüremem. Yardıma ihtiyacım olucak ."
"Haklısın ." Ayaklarının ucunda duran silahı aldı eline hızla genç kız. Az önce en yakın arkadaşının alnına doğrultulan silahın şimdi onu düşmanlarından kurtarmasını diliyordu. "Gidelim, babamı bulalım. "
