Dreams of Dancing...

"Σε σιχαίνομαι!"

«Όχι, δεν υπάρχει περίπτωση.», τον άκουσε να λέει κι ασυναίσθητα έκανε ένα βήμα πίσω. Χώθηκε στην γωνία που σχημάτιζε η πρόσοψη του ξενοδοχείου με την είσοδο κι ύστερα προσπάθησε να ακούσει τί έλεγε. «Τί πάει να πει γιατί; Γιατί την Νίνα την αγαπάω και δεν θέλω να τη χάσω. Προφανώς και θα πληγωθεί άμα το μάθει. Άκουσέ με... αυτό που συνέβει ήταν λάθος και δεν πρόκειται να ξανασυμβεί.»

Η Νίνα ξαφνικά πάγωσε. Η φωνή του Άλεξ ακουγόταν ασυνήθιστα αγχωμένη και απ' όσο μπορούσε να δει, το ίδιο νευρικές φαίνονταν και οι κινήσεις του. Σίγουρα ήταν ο Μάρκος στο τηλέφωνο; Και αυτό που ήταν λάθος και δεν πρέπει να ξανασυμβεί, τί ήταν; Πλησίασε λίγο περισσότερο ώστε να ακούσει και τα υπόλοιπα, όμως η αναπάντητη της Τζίνας ακούστηκε εκείνη τη στιγμή, αναγκάζοντας τον Άλεξ να συντομεύσει τη συζήτηση που είχε μόλις κατάλαβε πως η Νίνα είχε βγει έξω.

«Καλά, μαλάκα, σε κλείνω τώρα.», είπε βιαστικά και το έκλεισε. Στη συνέχεια πλησίασε την Νίνα και πήρε στα χέρια του τις βαλίτσες.

«Πλήρωσες;»

«Ναι. Σε ποιόν μιλούσες;», τον ρώτησε προσπαθώντας να μην δείχνει ταραγμένη. Ο Άλεξ απέφυγε να την κοιτάξει στα μάτια.

«Στον Μάρκο.», της απάντησε με φυσικότητα.

«Κι είναι ξύπνιος τέτοια ώρα; Αυτός τα Σαββατοκύριακα ξυπνάει μετά τις 15:00. Δεν δούλεψε χθες;»

«Ξέρω γω τί έκανε;», αναφώνησε ενοχλημένος κι ύστερα κατευθύνθηκε προς το αυτοκίνητο δίχως να δώσει συνέχεια στην κουβέντα. Η Νίνα κόντευε να εκραγεί από μέσα της. Μία απλή ερώτηση και ο Άλεξ αντέδρασε νευρικά και με μισόλογα. Η ιστορία μύριζε ψέμα από μακριά.

Όταν συνάντησαν την Τζίνα, η ίδια ακόμη δεν είχε συνέλθει από το σοκ. Φυσικά και δεν ανέφερε τίποτα στην κολλητή της, πρώτον γιατί ήταν ο Άλεξ μπροστά και δεύτερον γιατί αρκετά προβλήματα είχε ήδη η Τζίνα, δεν χρειαζόταν να την επιβαρύνει και με τα δικά της. Έκατσαν για καφέ, ύστερα πήγαν και για φαγητό κι όταν πια το βραδάκι την αποχαιρέτησαν για να πάρουν το δρόμο του γυρισμού, η Νίνα αισθανόταν πιο μπερδεμένη από ποτέ. Η συμπεριφορά του Άλεξ ήταν καθ' όλα άψογη. Στην καφετέρια είχαν κάτσει σε έναν καναπέ όπου την είχε συνεχώς αγκαλιά, όποτε δεν τους κοιτούσε η Τζίνα της χάριζε φιλιά και χάδια γεμάτα τρυφερότητα και όταν περπάτησαν για να πάνε από την καφετέρια στην ταβέρνα, την κρατούσε τρυφερά από το χέρι. Αν δεν είχε κρυφακούσει εκείνη τη συζήτηση, όλα θα έμοιαζαν φυσιολογικά. Ο Άλεξ φερόταν απέναντί της όπως φερόταν πάντα. Τρυφερά, προστατευτικά και δείχνοντας με κάθε ευκαιρία το πόσο πολύ ερωτευμένος ήταν μαζί της. Μήπως τελικά δεν είχε ακούσει καλά το πρωί; Μήπως ήταν τόσο πολύ επηρεασμένη από το άσχημο όνειρο που είχε δει και παρερμήνευσε τα λόγια του; Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο η Νίνα είχε αρχίσει ήδη να πιστεύει πως όλα είχαν παρερμηνευτεί λάθος εξαιτίας του ονείρου της, όμως φτάνοντας το βραδάκι στην Αθήνα, μία ακόμη ύποπτη κίνηση από τη μεριά του Άλεξ την έκανε να πειστεί πως τελικά, κάθε άλλο παρά τρελή μπορεί να ήταν.