Dreams of Dancing...

"Σε σιχαίνομαι!"

Εξαιτίας ενός απαίσιου ονείρου, η Νίνα έκανε εκείνο το βράδυ έναν πάρα πολύ άσχημο και ανήσυχο ύπνο. Βρισκόταν, λέει, σε ένα κτίριο με πάρα πολλά δωμάτια και έψαχνε μετά μανίας να βρει τον Άλεξ. Άνοιγε πανικόβλητη ένα ένα τα δωμάτια και μέσα τους έβρισκε και μια διαφορετική γυναίκα κάθε φορά, η οποία της έλεγε χλευαστικά: «Δεν είναι εδώ» και στη συνέχεια την κοίταζε και γελούσε ειρωνικά. Μες στον ύπνο της η Νίνα ένιωθε να βασανίζεται και να υποφέρει και μέχρι να ξυπνήσει, τον Άλεξ δεν είχε καταφέρει να τον βρει.

Ανοίγοντας τα μάτια της κοίταξε έντρομη γύρω της και αμέσως συνειδητοποίησε πως δεν βρισκόταν στην αγκαλιά του. Γυρνώντας πλευρό τον εντόπισε ευτυχώς στην άλλη άκρη του κρεβατιού, να κοιμάται μπρούμυτα του καλού καιρού. Μετακινήθηκε μες στα παπλώματα και αγκαλιάζοντάς τον, του έδωσε ένα φιλί στον εκτεθειμένο του σβέρκο. Εκείνος έσφιξε τα χέρια της επάνω του και μουρμούρισε μισοκοιμισμένος.

«Τί ώρα είναι;»

«07:00», του απάντησε.

«Κοιμήσου, είναι νωρίς ακόμα.», της απάντησε, γυρνώντας ανάσκελα για να την πάρει αγκαλιά. Η Νίνα ξάπλωσε πάνω στη ζεστή του αγκαλιά, αλλά δεν μπόρεσε να ξανακοιμηθεί. Μέχρι τις 9:00 που σηκώθηκαν για να μαζέψουν τα πράγματά τους και να κάνουν check out σκεφτόταν εκείνο το απαίσιο όνειρο, δίχως να μπορεί στιγμή να ησυχάσει.

Με τις βαλίτσες ανά χείρας κατέβηκαν στη ρεσεψιόν για να πληρώσουν. Η Τζίνα της είχε πει ότι θα της έκανε αναπάντητη μόλις θα ξεκινούσε από το σπίτι του αδερφού της κι έτσι η Νίνα είχε μονίμως στο νου της το κινητό. Λίγα λεπτά αφότου είχε βγάλει ο Άλεξ το πορτοφόλι του να πληρώσει ακούστηκε ο ήχος ενός κινητού, μόνο που τελικά δεν ήταν το δικό της αλλά του Άλεξ.

«Έλα ρε μαλάκα, τί έγινε;», απάντησε. Ύστερα από δύο δευτερόλεπτα σιωπή. Δεν ξανακούστηκε η φωνή του και η Νίνα νομίζοντας πως έκλεισε το τηλέφωνο γύρισε προς το μέρος του.

«Σε ποιόν μιλάς;», τον ρώτησε παρατηρώντας το απροσδιόριστο ύφος που είχε χαραγμένο στο πρόσωπο του.

«Ο Μάρκος είναι. Μωρό μου, πλήρωσε εσύ, πάω λίγο έξω να μιλήσω γιατί δεν έχει καλό σήμα εδώ μέσα.»

Ο Άλεξ της άφησε το πορτοφόλι του και βγήκε όπως όπως έξω. Η Νίνα τον κοίταξε σαστισμένη, όμως μόλις άκουσε τη φωνή της ρεσεψιονίστ επανήλθε απότομα στην πραγματικότητα. Βιάστηκε να την πληρώσει κι ύστερα παίρνοντας τις βαλίτσες τους, βγήκε κι αυτή έξω.