YALNIZLIĞIM

:(

  Unutulmak ne kadar da kolaymış meğer.
Zaman akıp gider ve siz hep olduğunuz yerde beklersiniz.
Sessiz sedasız gözyaşlarınızla.
Ama o gitmiştir; yeni bir hayata
Yeni bir kalpte kurulmuş tahta.
Ve ona vereceği çokça gülümsemeye.
Belki hala bir umudunuz vardır döner diye.
Onu o kirlenmiş haliyle bile kabul edersiniz.
Yeterki dönsün ve sizin eksikliğini yaşadığınız güveni versin.
Belki eskisi gibi gülümsetebilir bile sizi.
Ama bu seferki sorununuz sizin durduğunu yerdedir.
Artık orada durmak istemezsiniz, canınız yanar.
Geçmişi yad eder yine ağlarsınız.
Belkide hepimiz sadece yalnızlığı yaşamalı ve alışıp yeni bir umut beklemeliyiz...