«Όχι τόσο μεγάλα βήματα.», τη διόρθωνε. «Πιο μικρά κάνε, ώστε να διευκολύνεις την κίνηση της μέσης σου. Να, έτσι!»

Η Νίνα ήταν απόλυτα συγκεντρωμένη σε αυτά που της έδειχνε. Αντέγραφε με απίστευτη λεπτομέρεια τις κινήσεις του και, αν και την μπέρδευε λίγο η μουσική που σταμάταγε και ξεκινούσε σύμφωνα με τα λάθη των χορευτών της Τζίνας και όχι σύμφωνα με τα δικά της λάθη, τελικά το μεγαλύτερο μέρος του μαθήματός τους κύλησε όμορφα και άκρως διασκεδαστικά.

«Όχι, όχι έτσι.», αναφώνησε και πάλι ο Άλεξ, όμως με ένα ιδιαίτερα πονηρό ύφος αυτή τη φορά. «Καθόλου σωστά δεν το κάνεις, κάτσε να σου δείξω.»

Παρόλο που η Νίνα έκανε ήδη αρκετά σωστά τους βηματισμούς που της είχε δείξει, εκείνος επέμεινε να τη βοηθήσει τάχα για να το κάνει καλύτερα. Στην πραγματικότητα όμως, την πήρε αγκαλιά από πίσω και κολλώντας το σώμα της επάνω του, την συγκράτησε από τη μέση και την προέτρεψε να λυγίσει πίσω το σώμα της επάνω στο δικό του, ώστε να την κάνει να κρύψει το κεφάλι της μες στο λαιμό του. Στη συνέχεια άρχισαν να κάνουν μαζί τους βηματισμούς προς τα μπροστά και, δίχως να χάσει άλλο χρόνο, ο Άλεξ όρμησε στον εκτεθειμένο λαιμό της και άρχισε να τη φιλά αχόρταγα.

«Εεεε, εσείς εκεί πίσω!», ακούστηκαν σχεδόν αμέσως οι φωνές της Τζίνας. Η Νίνα στράφηκε προς το μέρος της ξεκαρδισμένη στα γέλια. «Ρε, σεμνά!», συμπλήρωσε εκείνη. «Κάποιοι εδώ πέρα προσπαθούν να συγκεντρωθούν και να κάνουν τη δουλειά τους.»

«Τζίνα, κοίτα μπροστά σου και μην ασχολείσαι μ' εμάς!»

«Έχει καθρέφτες μπροστά μου, βρε ηλίθιε! Και να μη θέλω, σας βλέπω.»

«Καλά, θα προσπαθήσω τότε να συγκρατηθώ!», της απάντησε μεν ο Άλεξ, αλλά αμέσως επέστρεψε στον λαιμό της Νίνας, αγνοώντας την πρότερη υπόσχεσή του. Αυτή τη φορά ήταν η σειρά της Νίνας να τον μαλώσει.

«Έλα, άκουσες τί είπε. Σεμνά!», επανέλαβε και απομακρύνθηκε μισό μέτρο περίπου από δίπλα του. Ο Άλεξ την κοίταξε παραπονιάρικα.

«Από αύριο θα συνεχίσουμε τα μαθήματά μας σπίτι.», της είπε. «Εκεί δε θα μας κάνει παρατήρηση κανένας και θα μπορώ να σε πασπατεύω με την ησυχία μου.»

«Δεν υπάρχει αρκετός χώρος στο σπίτι.»

«Στο δικό μου. Γιατί στο δικό σου μια χαρά χώρο έχει η κρεβατοκάμαρα.»

«Άλεξ, χορό είπαμε ότι θα μου μάθεις, όχι στριπτίζ.»

«Πού κολλάει τώρα το στριπτίζ;»

Dreams of Dancing...Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα