Ο "Γειτονας" Μου

παρτ 35 (ΚΑΙ ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΤΕΛΟΣ ΜΑΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ)

P.o.v Δημητρη (απο την στιγμη που εφυγε η Χριστινα)

"Δε ντρεπεσαι μωρη? Σου εδωσα οτι ηθεες και το ευχαριστω ειναι να πηδιεσε με αυτον?"

δεν μιλησε κανενας τους εριξα μια τελευταια ματια και εφυγα..ποτε δεν ειχα σχεση με αυτη την κοπελα. Πηγα μπροστα μα δεν ειδα πουθενα την Χριστινα μα ουτε το αυτοκινητο του Γιαννη ελπιζω να μην κανει καμια τρελα αυτη η κοπελα!

"Γιαννη που ειναι η αδερφη σου?"

"Που θες να ξερω νομιζα πως ηταν απο πισω. Τι εγινε?"

"Γιαννη λειπει το αυτοκινητο σου..και πισω εγινε..θα στα πω μετα..παμε νατην βρουμε. Νομιζω πως κατι κακο εχει γινει!"

Αφου μπηκαμε στο αυτοκινητο μου πηγαμε απο τον μονο δρομο που υπηρχε..ο δρομος ηταν κλειστος. Οχιιιι θεε, δεν μπορει να εγινε αυτο! Υπηρχε ενα ασθενοφορο, ενα αυτοκινητο και ενα φορτιγο πανω του! Θεε σε παρακαλω να ειναι καλα η Χριστινα!

Κατεβηκαμε κατω μαζι με τον Γιαννη οταν ειδαμε οτι το αυτοκινητο που ειχε κανει σχεδον θρυψαλλα το αυτοκινητο ηταν του Γιαννη...δεν μπορειιιι. Ετρεξα στο ασθενοφορο για να δω τι εγινε! Μπηκα μεσα και καποιοι πηγαν να με σταματησουν μα τοτε ηρθε και ο Γιαννης και τους ειπε πως ειμασταν συγγενεις! Εγω καθησε πισω μαζι της και ο Γιαννης πηγε μπροστα καθησα και επιασα το χερι της Χριστινας! Ρωτησα τους γιατρους τι εχει γινει..αλλα οταν ειδα την ομορφη μουρη της...αυτο ο ομορφο κοκινο προσωπακι? Εκλαιγε? Οχιιιι ρε Χριστινα! Μου ειπα οι γιατροι πως θα κανουν οτι μπορουν! Το ασθενοφορο πηγενε σαν τρελο..Εγω στην Χριστινα της μιλησουσα στο αυτι! "Σε παρακαλω Χριστινα μου , αγαπη μου, καρουλα μου ομορφη εσυ! Σε παρακαλω μεινε μαζι μας! Σε αγαπω! Δεν προλαβα να σου πω οτι θελω να σε παντρευτω! Αγαπη μουυυυ γλυκια σε παρακαλω σηκωσε αυτα τα ομορφα ματακια! Ελα μωρο μου μπορεις!" Ηταν το μονο που της ειπα και φτασαμε στο νοσοκομειο. Οι γιατροι λεγανε μεταξυ τους "ΑΙΜΟΡΑΓΙΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΩΡΑ!" Απο τι καταλαβα εχουν δικια τους γλωσσ- ΟΠΑ ΤΙ ΕΙΠΕ ΜΟΛΙΣ ΤΩΡΑ? εχει αιμοραγια? Στο κεφαλι? Μαα αυτο σημενει οτι θα ειναι σε κομμα! Τρεχω και εγω απο πισω μα δεν με αφηνουν να μπω μεσα! Περιμενα απο εξω! Ο Γιαννης ηρθε και εκαστε διπλα μου! "Την αγαπας πολυ ετσι?" με ρωτησε! μα αυτη ειναι ερωτηση? "Αν δεν την αγαπουσα δεν θα ημουν εδω" του ειπα χαμηλοφωνα και σιγανα οπως αυτος! "Πηγενε παρε και τους γονεις σου θα ανυσηχουν!" του ειπα! Επρεπε να μαθουν! "θα τους παρω τηλεφωνο! Το αμαξι σου θα το φερουν καποιοι αστομικοι! Αν και δεν νομιζω να σε νοιαζει αυτοι την στγμ- ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΑΤ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ!" Φωναξε δυνατα! "Τον ΙΩΑΝΝΗ?" Του φωναξα και εγω! "Ναι ηταν η πρωτη σοβαρη σχεση πριν ερθει Καλαματα και ΝΑΙ ειναι φιλοι και πιστευω πως πρεπει να μαθει!" μου ειπε με μια ανασα και πηρε μια βαθια αναπνοη! "Ναι βεβαια!" ειδα απο μακρια την Βικ να τρεχει για να ερθει σε εμας. Ηρθε και αγκαλιαασε σφυχτα τον Γιαννη! Εγω εκατσα κατευθειαν στην καρεκλα και θυμιθηκα ολα αυτα που ειχαν γινει μεταξυ μας και βουρκωσα...Οχι δεν θα κλαψω οχι επειδη ειμαι αντρας αλλα επειδη πρεπει να ειμαι δυνατος για την Χριστινα!