7. Surprise

1.7K 68 7
                                    

Mika's

"Uyyy Mika bakit ba hindi ka namamansin? Are you mad at me?" habol ni Jeron sakin nung lumabas ako ng Razon. I'm not replying with his text messages kasi. I'm not mad at him. Disappointed lang ako sa sarili ko.

"No I'm not" walang gana kong sagot sa kanya. Minsan sobrang bipolar lang talaga naming dalawa. Like today, ayoko na masyado syang concern sakin tapos the next day hahanapin ko yung concern. Hindi ko na alam!

"Then bakit hindi mo ko pinapansin? Yan hirap sa'yo Mika eh lagi mo na lang sinasarili lahat ng bagay. Ayaw mong iexplain yung side mo kaya ang ending people around you will judge you. Ayaw mong magsalita kaya napipilitan yung iba na magassume" Jeron blurted out. Nagulat ako with his sudden outburst. May hugot.

"Jeron please ang OA mo! Okay lang ako. Hindi ako galit sa'yo. Disappointed lang ako sa sarili ko" sagot ko sa kanya while trying to hide my sadness.

"Then tell it to me, maiintindihan ko naman eh. Hindi yung para tayong laging naglalaro ng mind games. Gusto mo lagi ko na lang hinuhulaan yung feelings mo. Akala ko ba team tayo? Bakit mo sinosolo lahat? You are making me feel worthless with your attitude. Alam kong wala naman sa contract nating dalawa na I need to be concern to you and you need to assure me every time na you are okay. Hindi naman ako humihingi ng sobra, I just want you to allow me to be a part of your life, just a small part will do pero parang ang hirap for you to do that" Jeron blurted out. Naguilty ako since I saw how sincere he is sa mga sinabi nya. Lalo na yung disappointment in his eyes.

I was about to explain when he walks away. Nagalit na ata so I have no choice but to run after him. Hindi ako usually naghahabol, pero kung si Jeron ang hahabulin eh di go. Not double meaning doe.

"Jeron! Jeron!" tawag ko sa kanya. Bakit ba sobrang pebebe nito?

"Wag mo kong gawing football na matapos mo sipain tsaka mo hahabulin" he said looking into my eyes sharply. Humugot pa, siraulo talaga.

"Ewan sa'yo! Napakaarte mo, hindi mo man lang inantay yung explanations ko. Pareho lang pala kayo eh bahala ka na nga jan!" sigaw ko sa kanya at iniwan na rin sya.

"Uyyyy Mika sorry. Joke lang kasi! Sorry na, bati na tayo. Hindi na ko galit, wag ka na rin magalit" he said habang hawak ang kamay ko para pigilan ako.

Napatingin naman ako sa kamay naming dalawa bago ko sya tinignan sa mata.

"Sorry bati na tayo" he said at unti unting binitawan yung kamay ko.

"Urrrrh napakabipolar mo!"reklamo ko sabay hampas sa braso nya.

"Hindi lang talaga kita matitiis. I'm sorry. I'm not judging you here so don't judge me na pareho lang din kami okay?" seryoso sya pero ngumiti na rin.

"Okay sorry na. Let's talk na lang ulit later Jeron. May klase pa ko. Let's have a dinner after our evening training. Your treat since pabebe ka!"

"May magagawa pa ba ko? Sige see you later" he said before I leave him.

----

After our evening training dumiretso na ko sa meeting place naming ni Jeron. Usually sya yung nauuna kapag hindi kami sabay pumupunta. But now is different, wala pa sya. I sat on our usual seat and wait for him.

Hindi pa man ako nagtatagal sa pagkakaupo ko, someone covered my eyes from the back. Akala naman nya mapaprank nya ko.

"Guess who" he asked while covering my eyes with his two hands.

"Guess who your face" reklamo ko sa kanya. Minsan ang abnormal din nito ni Jeron tss.

"Guess who nga kasi dali na" pilit nya sakin.

AniMineWhere stories live. Discover now