Naglakad na ko papunta sa flagpole kasama ang friends ko. Hindi ko na nilingon ang nakita ko. Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa o ano. Gusto kong magtatalon. Gusto ko ring magtago. Ano ba to? Lord. Guide me please. Hindi pa nagtatagal ang pagkakatayo ko ng may kumulbit sakin.
"Jill!" (may hingal factor).
Kilalang kilala ko ang boses na to. Sa presensya nya lang ako nagkakaganito. Jill. Fix yourself. Please. Calm down. Act natural. Pagharap ko.
Jill: Oh! Emmanuel, ikaw pala yan. Parang hingal na hingal ka? Dito ka din papasok?
(Obviously Jill. What the. So lame. Dito sya diba? Ano napadaan bibiling suka sa school? Isip din minsan!)
Emmanuel: Ahh. Oo e. A ka diba? I mean, syempre A ka. You always belong to the top. I mean, A din kasi ako. Fortunately, I made it this time. So I suppose we're classmates now?
Jill:(nanlaki ang mata.. go back to your senses!) Ah. Oo. Pila ka na dun o. Nakita ko classmate din ata sina Francis at Paul. Kilala mo sila diba?
Emmanuel: Paul Jake? Really? Ofcourse, I know him. You know, I know him. So hanggang dito pala.
Shocks. Jill. Relax. Kalma. Kunwari wala kang naalala. Kunwari wala. Dahil wala talaga.
Jean: Ah. Excuse me. Emmanuel, baka pwede pumila ka na dun sa boys. Kanina pa nakatingin sina Sir Vic dito. Baka mapagalitan tayo. Mamaya na catching up pwede?
Oh lupa.. kainin mo ko. Ngayon na. Please??
YOU ARE READING
Love and other Stuffs
Non-FictionA typical young love story. Ang mga pangalan ng tao, lugar at pangyaayari ay pawang kathang isip lamang. Hindi ko alam kung may nagbabasa ba ng kwentong to, but I hope walang maggrab. Kung may nagbabasa man, feel free to share, comment or send a me...
