NOOBFUL // FOUR
ตั้งแต่เกิดมาจากท้องแม่สิบเก้าปีนี่นับเป็นครั้งแรกที่ชานยอลปั่นจักรยานให้คนอื่นนั่งซ้อนท้ายนอกจากพี่สาว มือเล็กกอดเอวเขาไว้แล้วบอกทางไปคอนโดที่ตัวเองพักอยู่ให้ ชานยอลยังเกร็งไม่หายตั้งแต่อีกคนดึงแขนให้ไปด้วยหลังคุยกันไม่กี่ประโยค
แค่แบคฮยอนไม่มีท่าทีรังเกียจเขาในสภาพนี้ก็เป็นบุญของไอ้กากคนนี้แล้วล่ะ หลังจากนี้จะให้ทำอะไรก็คงยอมทุกอย่างขึ้นเขาลงห้วยไม่มีเกี่ยง ขนาดเดินออกจากมหาลัยพร้อมกันมีคนมองแล้วพากันซุบซิบแบคฮยอนยังไม่มีท่าทีอายให้เห็น แถมยังหันไปจิกตาใส่คนพวกนั้นจนหัวหดเข้ากระดองหมด
"ถึงแล้วๆ จอดจักรยานไว้ตรงนี้ก็ได้"
"ครับผม"
ชานยอลจอดจักรยานไว้ตรงลานจอดรถหน้าคอนโดหรูที่มีแต่รถหรูราคาแพงขับเข้าออกไม่ขาดสาย ดูยังไงก็ที่อยู่ของคนมีเงิน ขนาดยามยังมองหน้าแต่พอแบคฮยอนทักทายอย่างเป็นมิตรเขาก็ให้ผ่านเข้ามาง่ายๆ ที่จริงชานยอลพอรู้ว่าแบคฮยอนพักอยู่ที่นี่เพราะเคยตามมาดูเป็นครั้งคราวเหมือนกัน
"นี่กลับได้กี่โมงอ่ะ" มือเล็กจูงมือชานยอลเข้ามาในตึกลากเข้าลิฟต์แล้วกดชั้นสามสิบ
"กี่โมงก็ได้ครับ วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้าน" แม่เข้าเวรที่โรงพยาบาลจนถึงเช้า ส่วนพ่อก็ไปว่าความที่ต่างจังหวัดยังไงก็ไม่มีใครอยู่บ้านอยู่แล้ว
YOU ARE READING
(SQHIINX) NOOBFUL! / / CHANBAEK
Fanfiction[UNCUT NC-20] หน้าชา ปากชา ขาชา ไอ้นั่นก็ชา #พี่ชานคนกาก