Noobful / prologue
"ชานยอลมึงฝากนี่ด้วยดิวะ"
"อ่ะนี่ เอาเสื้อกูไปวางไว้ให้ด้วยคนนะ"
"เห้ยนี่อีกอันอย่าให้ Air Jordan กูพังนะว้อย! ไม่งั้นมึงซ่อมทั้งอาทิตย์"
"ค...ครับพี่"
เด็กหนุ่มปีหนึ่งร่างผอมสูงสวมแว่นตาหนาเตอะผมทรงเรียบแปร้หอบเสื้อโค้ทหอบกระเป๋าเป้ของรุ่นพี่ในคณะอยู่ข้างสนามฟุตบอลราวกับเป็นเบ๊คอยรับใช้ ทั้งข้าวของพะรุงพะรังจนแทบมองไม่เห็นหน้า แม้แต่เพื่อนคนอื่นในคณะก็ไม่มีใครอยากจะยุ่ง เอาเป็นว่าพวกในคณะหรือคนแถวนี้ก็รู้กันทั้งนั้นแหละว่าไอ้นี่มักจะโดนใช้ ไม่ก็โดนแกล้งให้อับอายอยู่เสมอ
"เอ๊า มึงตอบครับแล้วก็เอาไปเก็บซะสิ ยืนบื้ออยู่ได้ไอ้เอ๋อเอ๊ย รำคาญลูกตาชิบ"
"ครับๆ ไปละครับ"
โครมม!
"เอิ้กก ฮ่าๆๆ ล้มแล้วอย่าให้ของพวกกูเปื้อนนะเห้ยๆ กากว่ะ"
เสียงหัวเราะดังลั่นสนามฟุตบอลเมื่อไอ้เอ๋อปีหนึ่งเดินสะดุดล้มข้าวของกระจัดกระจายเต็มพื้น ท่าทางเงอะๆงะๆรีบลุกเก็บข้าวของที่ตกกระจายยิ่งทำเอาคนแถวนั้นขำจนปวดท้อง ดูยังไงมันก็เหมือนพวกไม่เต็มหรือไม่ก็เป็นพวกดาวซินโดรมชัดๆ ท่าทางจะเรียนจนเอ๋อไปละมั้ง
"ผมขอโทษครับพี่"
ร่างสูงกุลีกุจอโค้งขอโทษ รีบก้มๆเงยๆเก็บของขึ้นมาถือพลางดันแว่นสายตาอันเทอะทะของตัวเองให้เข้าที่ในขณะที่พวกรุ่นพี่ในสนามเลิกสนใจทางนี้แต่หันไปสนใจอย่างอื่นที่น่าสนใจกว่าเป็นไหนๆแทน
YOU ARE READING
(SQHIINX) NOOBFUL! / / CHANBAEK
Fanfiction[UNCUT NC-20] หน้าชา ปากชา ขาชา ไอ้นั่นก็ชา #พี่ชานคนกาก