Efkar-ı Dem (Düzenleniyor Devamı En Kısa Ve Yeni Zamanda Karşınızda!!!)

Beyaz gözüken siyah..

 2 YIL SONRA;

Genç kız her zamanki gibi dersinden çıkar çıkmaz, gittiği üniversitedeki koridorun kenarındaki bekleme koltuklarından birine oturmuş, geçirdiği zorlu çocukluğun ardından birde şu son 2 yıldaki yaşadığı korkunç şeyleri düşünüyordu..

Yine içinden bağırmak istiyordu ama kendisini deli sanmalarından korkup içine atıyordu..

Ağlamak istiyordu ama artık gözyaşları akmıyordu.. 

İşin en ilginç yanı o kadar yorulmuştu ki, sudan çıkmış bir balık gibi hiçbir şey yapacak hali kalmamıştı artık.. Yorgun gözlerini kapatıp bir kez daha düşündü..

Acısını hissetmeye çalıştı ama artık onu da fazla hissedemiyordu.. Acısı içinde kurumuştu sanki, hala derinden acıyordu ama kanatmıyordu..  

''Hissiz'' dedi içinden..

''Artık sadece hissiz'sin Mina.. Tıpkı bir robot gibi..''

''Hatırla..'' dedi tekrar düşünerek;

İlk yıl okulunu dondurmuş, resim sınavlarına hazırlanmıştı kazanamayınca da ikinci yılında başlamıştı okuluna..

Yaşarın yaşadığı şehri kazanması yetmez gibi ayrıldıklarından sonra İnternet'ten her zamanki gibi dalga geçmek için birilerini arıyordu Mina.. Kendi resmini koyup güzelliğiyle yine erkekleri tuzağına düşürüyordu hep.. Fotoğrafına inanmayan erkekler olduğunda da eğlenip, gülüyordu.. 

Sayamayacağı kadar çok erkek kendisine mesaj attığından aralarında sadece istediğine cevap veriyor, kafası uymayana cevap vermekten vazgeçip diğeriyle konuşmaya devam ediyordu..

Derken birisiyle konuşmaya başlamıştı; 

Serdar..

Aklına gelmesiyle ''Ahh..'' diye acı bir iç çekmesi bir oldu.. 

''Bilemezdim her şeyin bu kadar acı olacağını..''

''Bilmiyordum..'' diye ekleyerek düşünmeye devam etti..

Serdar çok dürüsttü.. Mina için Mina'nın okuduğu şehre gelmişti ta İstanbul'dan hemde..

İlk başta her şey rüya gibi çok güzel gidiyordu.. Sarılıyorlardı.. Mina yeniden aşık olmuştu, yeniden sevmeyi öğrenmişti sanki.. 

Göl kenarında ''Beni üzecek bir şey yapma, sakın yapma, kaldıramam, çok kötü olur..'' demişti Serdar..

Mina'da ''Yapmam merak etme..'' demişti..

Serdar, ablasıyla yaşıyordu.. Annesi vefat etmiş, babası memleketlerinde diğer ablası ise Ankara'da yaşıyordu..

Bir kaç kere daha aynı göl kenarında buluşmuşlardı..

Sonrasında Mina ailesine yalan söyleyerek Serdar için 13 saat' e yakın bir otobüs yolculuğu yaparak İstanbul'a gitmişti.. Her şey çok güzeldi ilk defa bir erkek arkadaşının evinde kalıyordu.. 

Sarılıyorlar, birlikte uyuyorlar, öpüyorlar, hayal ettiği her şeyi yaşıyordu.. 

Derken Serdar'ın kendi telefonundan e-posta adresine bakıp yaramaz Mina'nın konuştuğu erkekleri gördüğünü görünce ikisi de delirmişti.. Serdar sinirle elini duvara vurmuştu.. Ablası, Serdar ve Mina sinir krizi geçirmiş, Mina ne yapacağını bilememişti.. Çok üzgündü ama elinden bir şey gelmiyordu.. Sonra hepsi sakinleşmiş ve o hafta Mina Serdar'la doktora gitmişti.. Serdar Mina'yı affetmiş gibi görünüyor ama affetmiyordu..