You're My Jerk and I'm Your Bitch

PROLOGUE

"Tara na," sambit ni Scarlett at pinagmamayabang pa ang suot nitong headband at leather jacket. "Gusto kong ipagmayabang ang mga ito." Humagikgik pa siya.

"And they'll make fun of you." Sambit ni Chloe at napailing na lang.

"You look childish, Scarlett. Iwanan mo na rito ang headband mo." Sabi naman ni Florence at nilapitan na si Charlotte.

Sakto naman na natapos ang pinapanood ni Charlotte kaya pinatay nito ang television at sinuot ang puting denim jacket at nagsuot din ng necktie na may design na lace sa gilid. "Tara." Inunahan na niya ang mga kaibigan na makalabas ng bahay.

Charlotte Skye Trinidad, tatlong taon na siyang President ng Hundred University, ang School na pinapasukan nila ngayon. Isa rin ito sa pinaka-inaasahan na estudyante roon at pinagkakatiwalaan ng mga tao kahit na introvert ito. Siguro ay ito na ang babaeng pinakakakaiba, ayaw kasi nito sa mga tao pero tumakbo siya bilang Presidente, ayaw rin nito makipaglaban pero palagi niyang pinapalo ang mga bagay-bagay na sinasalihan niya. Siya 'yung tao na mahihirapan kang patunguhan dahil sa talino nito. Pero kahit ganon, isa siya sa mga mayayaman sa Pilipinas, nagmamay-ari ng mga Hospital at gusto nito maging Doctor. Dahil sa grades at sa posisyon nito bilang Presidente, panigurado na makakapasok siya sa Stagers Section sa susunod na taon.

Nang marating ang HU o Hundred University, ang university na pinapasukan nilang apat ay taos-puso ang pagpapasalamat ng apat na nakahabol pa sila sa ceremony kaya nakapagsalita pa si Charlotte sa stage para gunitain ang mga freshmen.

Actually, everyone is above them. Even the School's rule and policy. The students in this School just made their existence hard and pretty convincing. Kinatakutan sila kaya lahat na ng mga estudyante ay natakot sa kanila. Wala naman nagawa ang apat kundi enjoy-in ang attention na binibigay sa kanila ng mga tao. You can call them Queen, only if you want to call them, just make sure you'll be their servant. The ladies are just student with lot of privileges and connections in their lives. Obviously, they can't rule this School. It's still a private institution run by Florence's Uncle. Ang mga tao lang ang gumagawa ng paraan para pagmunuan nila ang lugar na ito.

"We're classmates." Bungad ng kaibigan nila na si Charlotte nang makaalis sa bulletin board para tignan ang sections nila.

"Really?" Tumawa agad si Scarlett. "Ah, oo nga pala, Charlotte, nabalitaan mo ba na may nag-away na kaagad kaninang umaga? They're both sophomore." Ang bilis nga talaga ng tenga nito.

"Yes, inaayos na ng ilang Teacher sa Guidance Office." Sagot ni Charlotte habang tahimik na naglalakad sa pasilyo.

"Hindi ka pupunta?"

She shrug her shoulders. "Siguro mamaya na lang pagtapos ng klase." And that's another thing, ayaw nangingialam ni Charlotte sa buhay ng may buhay pero dahil tumakbo siya bilang Presidente at nanalo ng tatlong beses, wala siyang magagawa kundi pakinggan ang mga hinaing ng ibang estudyante.

Habang naglalakad sila ay may babaeng nakabangga sa balikat ni Florence. Kanina pa ito tahimik kaya naman napatigil silang apat sa paglalakad nang mahinang magmura si Florence. Freshman ang nakabangga sa balikat nito.

"S-sorry po, Ms. Florence! Nawawala lang po ako at h-hinahanap ko ang classroom ko!" Lumuhod pa ang babaeng nakabanggaan niya. Napairap na lang si Florence saka siya lumuhod at tinulungan makatayo ang babaeng nakabangga sa kanya.

Bakit ba kasi takot ang mga estudyante sa akin? Isip-isip nito habang tinulungan ang estudyante na makatayo.

"Look for the bulletin board downstairs, hanapin mo doon ang classroom mo. Don't wander in the hallways, wala ka sa museum." Irap ni Florence.