«Ναι, δυστυχώς.»
«Αν αλλάξει κάτι και σχολάσεις νωρίτερα ή αργότερα στείλε μου μήνυμα. Θα περάσω να σε πάρω.»
«Πώς θα περάσεις; Θα πεταχτείς από τη δουλειά;»
«Όχι, δεν θα πάω τελικά. Έφαγα μια τούμπα στην προπόνηση και πήρα αναρρωτική.»
«Αναρρωτική;», φώναξε με ανησυχία. «Γιατί τί έγινε;»
«Τίποτα το ανησυχητικό, το χέρι μου στραμπούλιξα λίγο. Τώρα μόλις έφυγα από το ακτινολογικό.»
«Το στραμπούλιξες;»
«Ναι και κανονικά δεν θα έπρεπε να πάρω άδεια για κάτι τόσο ασήμαντο, αλλά μιας και μου λείπεις είπα να το εκμεταλλευτώ.»
«Καλά, πώς το έπαθες;»
«Δεν στερέωσα καλά το δεξί μου χέρι σε ένα ανάποδο freeze και ήρθα τούμπα. Ε, άμα είσαι ερωτευμένος κι έχεις αλλού το μυαλό σου,... αυτά παθαίνεις.»
«Σε πονάει;»
«Φρικτά, ανυπόφορα! Νίνα,... δεν μπορείς να διανοηθείς πόσο πολύ με πονάει. Γι' αυτό μόλις βρεθούμε πρέπει επειγόντως να μου δώσεις πολλά πολλά φιλιά για να το κάνεις να περάσει.»
Η Νίνα έσκασε στα γέλια και αμέσως μαζί της ξεκαρδίστηκε κι εκείνος.
«Άλεξ, άσε τις χαζομάρες και πες μου. Πονάει πολύ;»
«Όχι, καθόλου.», αναφώνησε αυτή τη φορά σοβαρός. «Μου είπαν να το αφήσω δεμένο για σήμερα και αύριο μπορώ να του βγάλω τον επίδεσμο. Λοιπόν, σ' αφήνω τώρα γιατί οδηγώ. Θα περάσω στις 20.00 να σε πάρω, εντάξει;»
«Εντάξει. Αν αλλάξει κάτι θα σου στείλω μήνυμα.»
«Και περιμένω και τα φιλιά μου, ε;», της φώναξε λίγο πριν κλείσει. «Μπορεί να μην πονάω αλλά μου τα υποσχέθηκες!»
«Εννοείται! Μην ανησυχείς, θα τα έχεις μόλις βρεθούμε.»
Και πράγματι τα είχε. Με το που μπήκε μες στο αυτοκίνητο, η Νίνα ούτε την πόρτα του συνοδηγού δεν πρόλαβε να κλείσει. Όρμησε στα χείλη του και άφησε την πόρτα να κλείσει μόνη της με τη φόρα που της είχε δώσει καθώς έμπαινε. Ο Άλεξ την άρπαξε στην αγκαλιά του και επί κάμποσα λεπτά οι δυο τους φιλιόνταν λες και ήταν ολομόναχοι μες στη μέση του δρόμου.
«Τώρα είσαι καλύτερα;», του είπε ρίχνοντας ένα τελευταίο χάδι στα χείλη του με τα δικά της.
«Ναι, αλλά η αλήθεια είναι ότι πονάω λίγο ακόμα.», σχολίασε και αυτή τη φορά όρμησε στο λαιμό της. Η Νίνα τον σκούντησε ελαφρά στον ώμο, βλέποντας πως μερικοί περαστικοί είχαν καρφώσει τα μάτια τους πάνω στο παρμπρίζ και τους κοιτούσαν μέσα από αυτό, όχι και τόσο διακριτικά.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Dreams of Dancing...
RomanceΝίνα: Τον θέλει σαν τρελή, αλλά πρέπει πάσει θυσία να μείνει μακριά του. Άλεξ: Την θέλει σαν τρελός και δεν θα αφήσει τίποτα να τον εμποδίσει από το να την κερδίσει. Εσείς; Τί θα κάνατε αν θέλατε κάποιον πάρα πολύ, όμως δεν μπορούσατε να τον έχετε;
Επιτέλους μαζί
Ξεκινήστε από την αρχή
