«FİNAL»

11.2K 300 84
                                    

elveda...

KUZEY

Elimde buruşturduğum kağıttan gözlerimi,yanlızca şişeyi ağzıma götürürken ayırıyordum.

Gece sokak lambasından yayılan ışık pencereden dolup loş bir ortam yaratıyordu.

Düşüncelerim toparlanamayacak kadar dağılmıştı.bir duruyor ve yüzüğe uzun uzun bakıyordum bir dönüp nefret yüklü kağıda...

Geber...
Lan geber nedir ya? Hadi öl neyse de geber nedir?

Gözlerimin yuvaları ağrıyordu.size hiç oldu mu? Olmasın...
Oğuşturmak istiyorum ama o zaman daha çok ağrıyor.
Kapatmam ve dinlendirmem lazım ama gözlerimi her kapattığımda hatırlamak istemediğim anılar beynime doluşuyor.

Öfkemin arkasına saklanmayı bıraktım.bir yerden sonra fayda etmiyor nasıl olsa.yüzüğün yanındaki telefonum çalmaya başladı.
Açmak istemiyordum ama açmalıydım.
Telefona uzandığımda ellerimin titrediğini fark ettim.umursamadım ve telefonu kulağıma götürdüm.

"A..alo" dilim dolaşıyordu.

"kuzey?" Gülümsedim

"ahmet?"

"içtin mi sen"diye sordu kinayan sesiyle "sarhoşmusun?" Hafifçe diklendim ve hırıltılı bir nefes bıraktım

"hayır"dedim güçlükle "hiç değilim"

"belli,ne oldu gene kutlamadın mı doğum gününü"cesetlerin suratlarında bazen gülümseye benzeyen bir şekil olur,gülümsemek değil tebessüm etmek hiç değil.

Korkuyla yüzünü buruşturmaya çalışıp ama ecel yüzünden başarılı olamayıp yarım kalan bölük pörçük bir ifade...

Aynından bende de vardı.
Gözlerimi yansımamı izlediğim camdan çektim ve titreyen dudaklarımı toplamaya çalıştım

"kutladım"dedim titreyen sesimle "ha..hayatımın en unutulmaz günüydü"

"e ne diye içtin"şişeyi sanki karşımdaymış gibi kaldırdım ve

"mutluluktan!"  diye bağırdım "amına koyduğumun günü çok güzeldi!her şeyim gitti." Hıçkırdım ama umursamadım

"O kadar güzeldi ki giderken geber dedi!o kadar unutulmazdı ki cümlelere sığdıramıyorum!" Karı gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyordum ama buna takılacak halde değildim.

"Ahmet!" Dedim inler gibi "gitti lan" araba kullanıyordu sanırım bilmiyorum ama rüzgarın uğultusunu duyabiliyordum.

"kardeşim az sakin"

"sakinim ben" yalan değildi.sakindim ben hatta ürkütücü derecede sakindim.ben bile benden korkuyordum.

"geliyorum kuzey"hıçkırdım ve şişeyi tutan elimin tersini ağzıma bastırdım

"evlenelim diyecektim lan" dedim "benim ol diyecektim"

"tamam kuzey"telefonu sinirle kapatıp karşıya fırlattım.
Canım yanıyordu be.

Şerefsizliğim kalbime batıyordu.

Şişeye sığındım.acılar acıları götürür diye boğazım acıyana,nefesim kesilene kadar içtim.

Barakadan çıktığındaki hali geldi gözümün önüne.
Titriyordu lan.

Ben nasıl kıydım o kıza?

Suçlayacak birileri lazımdı bana...
Sendeleyerek ayağa kalktım ve yerdeki telefonumu alıp ofluyu aradım.
Numaralar karışıyordu ama doğru isme basıp kulağıma götürdüm.

AŞKIN PİYASASI (düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin