bölüm-31(gözyaşı)

5.4K 202 3
                                    

ahanda yeni bölüm=) siz bunu okurken ben söz verdiğim ikinci bölümü düzenleyip atıcam..

keyifli okumalar=)

TANEM

İlk girdiğimizde karşımıza çıkan restoranın yanından geçerken nabzım,uğuldayan kulaklarımı dövüyordu.kuzeyin avucundaki elim çoktan uyuşmuş ve iğne batırılıyormuş gibi sızlamaya başlamıştı.lobiye girdiğimizde karşımıza bi adam çıkınca duraksayarak ona doğru yürümeye başladık.adamın gülen yüzü kuzeyin sert ifadesiyle beraber solmaya başlamıştı.

"hayırdır kuzey?" adamın sorusuyla kuzeyi tanıyor olduğunu fark ettim ama benim için hiçbir anlam ifade etmedi.

"oyun parkına diye kızımı garsonlardan biri aldı"dedi . "nerde lan oyun parkınız?!"kuzeyin dişlerini sıkarak söylediği cümle ile adam kaşlarını kaldırıp anlamaz bir ifadeyle bakmaya başladı.

"buranın oyun parkı yok ki"nefesim daralıyor.kalbimin sesi yüzünden kulaklarım uğulduyor.çisenin kaçırılmış olma ihtimali beni öldürüyor.adamın söyledikleriyle birlikte ben tüm bağlantımı koparırdım ve kendime odaklandım.nefesim daralmaya başlayınca gözlerimde  dolmaya başladığını hissettim. Kuzeyin sıktığı elime aldırmadan etrafa dönmeye çalışıp çiseye dair ufak bir ipucu bulmak istiyordum ama elimi sıkıp gözlerimin içine bakarak bir şeyler söyleyen kuzey yüzünden engelleniyordum.gittikçe tükenen nefesim bana ayakta duracak gücü veremedi.dizlerimin üzerine yere çöküp gözlerimi kapadım.bulunucak!nefes almaya devam et!uğuldamanın arkasındaki sese odaklan!gözlerim kapalıyken aklımdan geçirdiklerim aynen bunlardı işte.kafamda daire çizen tilkiler misali bu düşünceler dönüyordu.ciğerlerim yeterli hava bulamayınca öksürmeye başladım.yüzümdeki ıslaklıkla gözlerimi açtım.çatılı kaşlarının ortası kırışmış ve yüzünde büyük bir endişeyle bana bakan sevgilimin söylediklerini anlamaya çalıştım.

"iyimisin?cevap versene!"iyimiyim?bilmiyordum tıpkı çisenin nerde olduğunu bilmediğim gibi.bana uzattığı pet şişeden birkaç yudum su içtikten sonra ellerimi saçlarıma daldırarak bağırdım.

"nerde bu kız?nasıl yok olur?"kuzey saçlarımı çekiştirdiğim ellerimi,bileklerimden tutup sertçe önüme indirdi  ve bana yüzünde az önceki sert ifadesinin biraz daha yoğun öfkeli versiyonuyla baktı.

"kendine gel!"ellerimi çekmeye çalışarak konuştum.

"yok kuzey yok?nerde bu kız kuzey?annesine ne derim ben!kızını kendi ellerimde teslim ettim kaçıranlara nasıl derim!"gözlerimden süzülen yaşları hissettiğimde boğazımdan da bir hıçkırık koptu.ben nadir ağlayan bir insandım.kalbim söylemek istediklerimi dilimle ifade edemediğinde gözlerimi kullanıyordu. Sürekli hıçkırmama bakılırsa kalbim şu an avaz avaz bağırıyordu.bende bağırmak istedim.avazım çıktığı kadar yüksek sesle bağırıp boğazımın yırtıldığını hissetmek istiyorum.kendime acı çektirmek hala bir umudum olduğunu hissetmek...ellerimi yüzüme kapatıp hıçkırıklarımın arasından konuşmaya çalıştım.

"nerde?çise.... nerde kuzey?"kuzey ellerimi yüzümden çekip şaşkınlıkla gözlerime baktı.bu haline anlam veremesemde beni ilk defa ağlarken gördüğünü düşünüp üstünde durmadım.ellerimi iki yanımda sallanırken kuzey beni kendine çekip bir bez parçasını hareketlendirmiş gibi sarıldı.kollarını sırtımda birleştirip beni sıkarken ağzından sürekli aynı cümle dökülüyordu.

"bulucaz.bulucaz.bulucaz"hıçkırıklarımın arasına karışan öksürük nöbetleriyle sarsılan vücudum kuzeyin kolları altında yorgun düşmüştü.eğer beni sıkı sıkı tutan elleri olması yere çökecektim.olduğumuz yerde büyük bir hareketlilik başlamıştı.siyah pantol beyaz gömlek giyen bir sürü eleman oraya buraya koşarak her masanın altına bakıyorlardı.gördüğüm her elemanla birlikte içimdeki sıkıntı büyüyor umutsuzluk her zerreme yayılıyordu.sakinleşmeye çalışıp başımı kuzeyin boyun girintisine soktum.elleri sırtımı sıvazlarken boynu gözyaşlarımla ıslanıyordu.

AŞKIN PİYASASI (düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin