Het komt nooit meer goed..

Deel 22❤️

Perspectief Nouhaila
Pff dit was me nog eens eens een weekend zeg. Ik vond echt zo lief van Anouar wat hij gister allemaal voor mij heeft gedaan. Pff ik ben echt moe maar ik ga toch wel naar school. Ik ben benieuwd of Soufian nog wat te zeggen heeft. En wat betreft Souhaila ja ze heeft uiteindelijk wel gebeld en geappt. En ik heb haar vooral nu echt nodig ik kan sowieso niet lang boos zijn op iemand. Ik heb altijd geleed om te vergeven maar niet te vergeten.

Ik deed snel een zwarte spijkerbroek met een zwarte Burberry trui aan. Ik kamde mijn haar en zag dat er allemaal plukken haar uitvielen. Ik hield mijn tranen in bedwang. En maakte maar snel een staart in mijn haar en vertrok. Onderweg naar school deed ik nog snel het liedje

{ StyleZ ~ laat ze niks zien }
Het is een tijdje geleden de gedachtes hoor je spreken.
T liefst laat je het bij deze niemand hoeft te weten wat we deden. Een beeld van jou en ben de rest allang vergeten. Heb het lang opgegeven want de tijden die we hadden zijn allang verdwenen.

Op school aangekomen parkeerde ik mijn Vespa ik zag Souhaila mijn kant op komen. Met een scheve glimlach keek ze me aan niet verwachtend hoe ik zou reageren.
" ben je nog boos Nouhaila"
"Nee natuurlijk niet"
Ze gaf me een dikke knuffel en zo liepen we samen naar de kantine.
We zagen Soufian en de rest staan Soufian deed letterlijk als of ik lucht ben. Maar goed ik zie wel hoe het loopt. Souhaila en ik liepen samen naar ons lokaal we gingen zoals gewoonlijk naast elkaar zitten. Maar er stonden twee legen tafels van Soufian en Khalid. Ze zullen vast wel weer spijbelen ofzo maar ja moeit me niet. Ik vroeg of ik even naar het toilet mocht. Ik wou net de trap af lopen tot dat ik Soufian en Khalid hoorde praten ik dacht echt dat ik een hartverzakking kreeg toen ik hun gesprek hoorde. Er ging van alles door me heen woede, verraad, verdriet en noem zo maar op.

K: Soufian doe normaal man dit kan je echt niet doen bij haar. Hoe de fack wil je dat ze reageerd.
S: iwajaa wat wil je dan dat ik doe
K: je moet er voor haar zijn zie je dat niet dan hoe ze vanochtend langs liep met de hoop dat je tenminste alleen maar naar haar kijkt maar nee jij doet als of je haar niet ziet als of ze niet bestaat.
S: Khalid luister jij begrijpt mij niet ik kan er niet voor haar zijn ik weet niet hoe ik raak in de stres snap dat dan.
K: jij he hoe durf jij je zelf nog een man te noemen tzz
S: Klaar niet denken dat alleen zij het zwaar heeft ofzo hoor ik heb het toch ook zwaar.

En op dat moment kon ik me echt niet meer in houden.

N: Oja Soufian heb jij het zwaar weet je het zeker jij bent niet degen die KANKER HEEFT! Jjj bent niet de genen die drie keer per week fucking chemo heeft. Jij bent niet degenen die elke dan dood ziek opstaat of wel soms.

Ik wist op dat moment niet eens meer wat ik zelf zij ik voelde me zelf niet zo boos was ik. Het leek net als of mijn hart er letterlijk werd uit getrokken waarschijnlijk zou dat nog minder pijn doen. Maar dat was niet alles het word alleen nog maar erger en erger......