A Twist In Our Story (On Hold)

Chapter 8

-->Seichi's POV

"Sorry kiddo, It's not my story to tell."

Pag kasabi ko niyan kay Myco, inihinto ko na tong yate kung saan man kami ngayon naroroon dito sa gitna ng dagat.

Umupo ako sa tabi ni Myco habang naka tingin ako kay Yuri.

Hanggang ngayon, Yuri can't still recover from her past. And I know it's too hard for her.

I missed the old Yuri, her old self. The one that I've fell in love with when I'm still a kid. 

Yeah, you read it right. NAging crush ko siya nung bata pa lang kami but hindi na ngayon. Bakit? Cause she's like a sister to me. I just found out that I want to take care of her, like what the others do.

I missed her. Her sweet smile. Her laugh.  Pero naglaho lahat un simula ng may nangyari.

I just can't tell it or tell the story about the past because as what I said, 'It's not my story to tell'.

But then.....

We decided to go with her in this journey. HIndi naman kami nagsisi.

Because all we know is that Yuri needs us.

"Oi, Kuya Seichi. Nag-drugs kaba? Lutang ka eh." nagulat ako sa sinabi ni Myco.

"*chuckles* No, I'm not. Baka ikaw. Haha"

"Oi, di ah. *pout* Masama kaya un chaka lagot ako kay Ate Yuri. hehe." sabi niya.

"Bakit ang hilig mong mag-pout?" random kong tanong.

"hehe. Ewan ko. Feeling ko cute ako kapag ganun." sabi niya na naka-ngiti ng sobra. KIta na nga ung gilagid eh. Batukan ko nga.

"Gago, anong cute? Mukha kang bakla."

" *pout* Ok lang at least ako nakakalapit at pwedeng yakap yakapin si Ate Yuri. Eh kayong mga matatanda kayo wala kayong chance. *bleh*"

Ay putspa.

"Anong sabi mo? So may intention ka pala ganun?" sabi ko.

"Hehe, ganun na nga ay este wala hehehhe" sabi niya sabay tayo.

"Ay hindi ganun talaga. With intention. hihihi." sabi niya na ikinagulat ko then tumakbo naman siya.

"Ano?!! Anak ng nanay mo ka talaga Myco! Asa kang hahabulin ki---" hindi natuloy ang sasabihin ko kasi biglang tumigil si Myc sa pagtakbo kasi nakatingin siya kay Yuri which is tulog na pala.

"Hala, Kuya Seichi tulog na ata si Ate Yuri. Ihiga mo na sa kwarto."

"Oo alam ko."

Buong ingat kong binuhat si Yuri papunta sa kwarto niya.

"Myco, tutunganga ka na lang ba o bubuksan mo ang pinto?"

"Ate Yuri. It seems that she's crying."

Nagulat ako sa sinabi ni Myco at totoo nga may luhang tumutulo sa mata niya.

Nilapag ko na siya sa kama at kinumutan then lumabas na kami ni Myco.

"Kuya Seichi, ako muna magbabantay tapos matulog ka muna then gising na lang kita kapag ikaw naman." sabi ni Myco.

"Ok, thanks kiddo." Ayan ang gusto ko sa maknae namin, mabait. He's 16 years old pero kaklase namin yan. Talino eh. Nerd kaya yan dati.

Well, tama na kwento.

-->Myco's POV

Hello there! :)  I'm Myco by the way.

Nan dito ako sa railings habang nakatingin sa dagat. Iniisip ko parin hanggang ngayon kung bakit ganun si Ate Yuri eh. Kayo ba alam niyo?