Once Upon A Bus

CHAPTER V

Ramdam ko ang katahimikang pumagitna saaming dalawa. Natural,di niya na kasi ako kinakausap o binibiro man lang. Lagi siyang nakatutok sa kanyang cellphone na para bang may iniisip na malalim.

Maya't-maya pa'y biglang navring ang phone niya. Pero imbes na sagutin niya ito,tinitigan niya lang ang pangalang may "puppy" saka pinatay niya ito ng makita niyang nakatitig ako rito. Agad kong ibinaling ang tingin ko sa ibang direksyon. Huminga ako ng malalim.

Ilang sandali pa't napatitig akong muli sa kanya at ganon rin siya sakin.

"Okay ka lang?"pagtatanong ko sa kanya. Shit. Ba't ko siya tinanong ng gnon? Hala. Baka magalit to sakin mamaya.

Napahingang malalim na rin siya saka umiling-iling.Nag-isip akk ng paraan para lang icheer up siya at glad,nakaisip ako kaagad ng paraan! Salamat naman at nakisama itong kakarampot na utak ko ngayon. ^_^

"Knock!Knock!"

Alam kong di sasagot to kaya ako ng sasagot. Parang doble kara gud.

"Who's there?"

"I love."

"I love who?"

"Edi sino pa,yung lalaking nasa tabi kong nagmumukmok at nakasimangot ngayon!"

Napatawa ako sa sarili kong joke. Astig no? Syimpri dapat number one an ang sarili!

Napatitig lang siya na para bang nagtatanong kung baliw ako o hindi. Matagal niya akong tinitigan.

"Smile ka na."sabi ko sa kanya saka iginuhhit gamit ng dalawang thumbs ko ang smile sa mukha niya.

Hinawakan niya ang kamay ko.

Napatibok ng malakas ang puso ko na para bang nagwawala.

Naramdaman ko ang init ng mukha ko.

At sa isang iglap..

Sa isang sandali...

Bigla niya nalang akong hinalikan.

Nanigas ako.

Pumikit.

Dinadama ang bawat sandali.

Niyakap niya ako saka bumulong sa tenga ko.

"Sana ikaw nalang."

Ginantihan ko rin siya ng pagkakayakap sabay sabing:

"Sana tayo nalang."

Alam kong may problema siya ngayon.

Alam kong mali itong ginagawa ko.

May girlfriend siya.

Pampalipas oras lang namin ang isa't-isa.

Natakot akong bigla..

Natakot ako na baka sa pagbaba namin ng bus na to,di na namin kilala ang isa't-isa.

Natatakot akong masaktan muli..

Dahil alam kong,pareho lang kaming kailangan ang isa't-isa..

Malungkot ako...ganun din siya..

At nakakatawa mang isipin,sa loob ng ilang oras na magkasama kami,feeling ko...

..ayoko na siyang mawala..

Sana di na matapos ang biyaheng ito..

Pero alam kong kahit na ialng libo pang masiraan ang bus na ito,maayos at maayos rin itl at uusad muli..

Gaya ng pag-ibig nila ng girlfriend niya,kahit ako ang hadlang,pag maayos nila ang gusot,sila pa rin talaga..

At heto ako...panakip butas lang..

Pinapatagal lang kaming magkasama. Para mas lalong maintindihan ang parehong meaning ng closure. May dahilan ang lahat.

Naging mahigpit ang pagkakayakap ko sa kanya. Ayoko siyang kumawala. Iba to sa nararamdaman ko kay clarenze.