5. Bölüm - "Kolye"

4K 53 72
                                    

                                      " BALDAN TATLI YENİ OKUYUCULARIMA:

Öncelikle sevgili yeni okuyucularım, sizin güzel yorumlarınızı dün gördüm Allahım!*-*

Yaptığınız her yorum beni benden aldı. Çoğunuza cevap yazsam da, bir çoğunuza cevap yazacak zaman bulamadım. Her gün arttınız gerçekten şu an Hikayem 150 den 1 hafta içine   400 oldu ve bunun için öncellikle @Vote_Yorum_Merkezi ailesine canı gönülden teşekkür       ediyorum. Beni hem muhteşem, emeğe değer veren okuyucularla ve aynın zamanda da       mükemmel yazarlarla tanıştırdığı için. Sizi çok seviyorum ve bana yazmam için bir kez daha cesaret verdiğiniz için çok ama çok teşekkür ederim beni nasıl mutlu ettiniz anlatamam. Yazdığınız yorumların birinde bile moralimi bozacak herhangi bir şey görmedim. Güzel insanlar, size çok teşekkür ederim gerçekten. Hikayeyi durdurmayı düşündüğüm halde devam etmemi sağlayan güzel okuyucularım gerçekten o değerli zamanınızdan birazını benim hikayeme ayırdığınız için çok ama çok teşekkür ediyorum. \(^.^)/ VE ÇOKTA ÖZÜR DİLİYORUM CANLARIM BÖLÜM GEÇİKTİRDİĞİM VE YORUMLARINIZIN TAMAMINA CEVAP VEREMEDİĞİM İÇİN ZATEN ÇOĞUNUZU DAHA DÜN GÖRDÜM VE BİR AN ÖNCE HİKAYEYİ TAMAMLAMAYA ÇALIŞTIM. HATALARIMI MARUZ GÖRÜN, SİZİN İÇİN ACELE ETTİM ÇÜNKÜ BİR AN ÖNCE SİZLERE TEŞEKKÜRÜMÜ SUNMAK İÇİN KIVRANIYORDUM.

HA BİR DE MESAJLARIMDAN BAHSETMEDİM.

MESAJ KUTUMA BAKINCA ŞOK OLDUM 35 MESAJ VE ONU BİLE ÜŞENMEDEN YAZAN MÜKEMMEL OLAN SİZLERDİNİZ. "EN SEVDİĞİM SENİN KİTABIN" DİYE MESAJLAR ATAN KİŞİLER KENDİLERİNİ ÇOK İYİ BİLİYOR VE BEN ONLARA BURDAN ÖPÜÇÜKLERİMİ YOLLUYORUM KOCAMAN KOCAMAN.

HİÇ BEKLEMEDİĞİM KADAR MUTLU ETTİNİZ BENİ NE DİYİM ALLAH RAZI OLSUN GERÇEKTEN ÇOK MUTLUYUM ŞU AN. UMARIM HEP BU ŞEKİLDE DEVAM EDERSİNİZ, HER ŞEYİ GÖNLÜNÜZCE YAPMAYA ÇALIŞACAĞIMA SÖZ VERİYORUM."

Medyadaki müzikle beraber okuyunuz canlarım.

~ 30 - HAZİRAN - 2008 ~

- Leo'nun ağzından:

O gün çok anlamsızca soğuk, durgun gökyüzü ve şiddetli rüzgar vardı. Evet, ne kadar soğuk olabilirdi ki? Ama o ayda ilk defa bu derece şiddetli soğuk ile karşılaşmıştım. Yaz'ın en çok kış mevsimini andıran bir günüydü. Üzerime geçirdiğim gri paltomun yakalarından kavrayarak, adımlarımı önümde sabitleyerek ve kendimden emin birşekilde ilerliyordum. Yüzüme gelen rüzgarla, ağırlaşan gözkapaklarımın aralarından içeri sızan tozdan mı, yoksa adeta küçük taş parçalarından mı bahsetsem... o gün ilk defa bu derece üşümüştüm.

Aklımdaki soru işaretlerinden kurtulamamamın bir diğer nedeni vardı;

Bu gün yeniden o iki kadınlardan birisi beni aramıştı. Ses tonu ağlamaklıydı. Bunu her şekilde farketmek mümkündü. Sesinin titreyişi, iç çekişleri ve kurduğu garip cümleler.

Bana kızının bulunduğunu, artık yardımımı almak istemediğini söyleyerek telefonu kapatmıştı.

Ve ya kapatılmıştı.

Evet bundan emindim. O telefonu birisi kapatmıştı, neden? Demek ki tehtid aldı. Beynimi yoran soru işaretlerine cabası, Kafa tasımı delercesine bir yağmur başlamıştı bu sefer.

Rüzgar gitgide daha şiddetlenmişti. Gökyüzündeki kara bulutlar kendi köşelerini alırken, beyazları bir kenara iteklercesine gökyüzünün her yerini kaplamışlardı.

VAMPİRİN GÖZYAŞLARI #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin