Οκ..τρομάζω τώρα...πως θα ξεμπλεξω....κλαψουρισα!
Δεν ξέρω τπτ για αυτόν κι αν δεν είναι φάντασμα ?ή αν δεν είναι ο Στέφανος.... Πφ...τόσο ερωτήματα που έχω, αν δεν του πάω φαγητό τι θα γίνει?δεν τον φοβάμαι....ωραία τέλος, από τώρα δν θα του ξανά πάω, θα κοιτάξω την ζωή μου και μπορεί να κάνω κάτι με τον Μάνο...
Πέρασα όλο το Σάββατο στο σπίτι και την Κυριακή δλδ την μισή Κυριακή γιατί το βράδυ με πήρε η Τονια και ήθελε να βγούμε μαζί, είχαμε καιρό...
Καθίσαμε στο ψηλό τραπέζι και βγάλαμε τα δερματινα μας "χαίρομαι που ήρθαμε..." της είπα και χαμογέλασα
"και εγώ, συγνώμη που σε έγραφα απλά ξέρεις... Όταν κανείς σχέση είναξ περίεργα...." προσπάθησε να μου απολογηθεί...
"είναι όλα καλά μην ανησυχείς.."
Της είπα..
"είσαι κούκλα, που πήρες το φορεμα?" με ρώτησε "ευχαριστώ πολύ κι εσύ...σε αυτό το μαγαζί που έχει μόνο μαύρα στην πλατεία.."
"α..έχει φορέματα?νόμιζα μόνο παντελονες.."
Πέρασα τέλεια, είμασταν μόνες μας και συζητούσαμε γυναικεία θέματα... Όπως παλιά...γύρω στα δέκα και μισή βγήκαμε από το μαγαζί "ξέρεις... Έκανα έρωτα με τον Πέτρο..."
Μου το πέταξε στην μούρη χωρίς καν να με προετοιμάσει...
"τιιιι...όπα...περίμενε..Σε πιεσαι?" ήταν το πρώτο που την ρώτησα "όχι..όχι..μην ανησυχείς, ούτως ή αλλιώς δεν ήταν ο πρώτος μου" μου είπε, φτάσαμε στην πλατεία και σταματήσαμε στην μέση "και?" την ρώτησα "ήταν πολύ όμορφα..."
"οπ κάτι κούκλες...!!" γύρισα και είδα τον Πέτρο.. Όχι που δν θα ερχόταν...
"Πέτροοοοοοο!" η Τονια έτρεξε πάνω του και τον φίλησε "Γειά σου Πέτρο...και καληνύχτα...!" του είπα, τους χαιρέτησα και άρχισα να απομακρυνομαι... Αποφάσισα να πάω από γύρω γιατί βαριόμουν τα ίδια και τα ίδια.. Χμ ωραία είναξ από εδώ... Όλοι οι τοίχοι ήταν γεμάτο με γκραφιτι...
"παιδιά η σπαστική!" γύριζα και είδα τρία αγόρια με σπρέι να την έχουν πέσει κανονικά σε ένα τοίχο "οπ η κοπελιά..." ο ένας με πλησίασε και κατάλαβα αμέσως ποιοι ήταν....
"το βράδυ ομορφαινεις..." μου είπε και στάθηκε μπροστά μου με το σπρέι και τα γάντια..
"δεν θα έλεγα το ίδιο για σένα.." του είπα "ωωωωωωουυυυ" οι άλλοι δύο επιφωνησαν
Εκείνος τους κοίταξε και σταματησαν... "λοιπόν να μην σε κρατάω..." του είπα και ξεκίνησα να περπατάω...
"μακάρι να με κραταγες..."
"χα..χα..."
"νταξ, σορρυ δεν ήθελα να σε προσβάλλω... Με λένε Στράτο!" μπυ είπε και μου έδωσε το χέρι του, τον κοίταξα για λίγο και μετά είπα να φανώ ευγενική "Στέλλα..." του έδωσα το χέρι μου "ωραία γνωριστήκαμε τώρα... Γειά!"
Έπιασε το χέρι μου και με τράβηξε πίσω "εεε...Τι κνς?" σχεδόν τσιριξα
"μείνε λίγο!" μου είπε και μου έκλεισε το μάτι "άσε με!" τράβηξα το χέρι μου
"φίλε τρέχει κάτι?" κοίταξα πίσω μου και είδα κάποιον στα μαύρα με κουκούλα "τι θες ρε μεγάλε?" ο Στράτος μπήκε μπροστά μου "μιλάς στην κοπέλα μπυ, τι να θέλω..." του απάντησε και μας κόντεψε "όπα σορρυ...δεν ήξερα..." ο Στράτος απολογήθηκε και έκανε άκρη..
Αυτός είναξ το φάντασμα μου, έπιασε το χέρι μου και περπάτησε γρήγορα σέρνοντας με...
