"ဘယ္သူလဲ မွန္ေအာင္ေျပာႏိုင္ရင္ ဖြင့္ေပးမယ္"
ကေလးဆန္တယ္ေျပာရင္ မႀကိဳက္တဲ႔သူ...သူ႔ထက္ငယ္ရဲ႕သားနဲ႔ Oppa လို႔ မေခၚရင္မႀကိဳက္တဲ႔သူ...လုပ္တာေတြက်ေတာ့ တစ္ခုမွကေလးမဆန္တာ မရွိ။ အခုလဲ တစ္အိမ္လံုးမွာ ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ႔ဟာကို "ဘယ္သူလဲမွန္ေအာင္ေျဖ" လာလုပ္ေနျပန္ျပီ။ အကယ္၍ လူအမ်ားႀကီးရွိရင္ေတာင္ သူ႔အသံနဲ႔ သူ႔အထိအေတြ႔ကို က်မ မမွတ္မိမွာက်လို႔...။
"ဝက္ဝံေပါက္"
မ်က္လံုးကိုအုပ္ထားတဲ႔ သူ႔လက္ေတြကို ထပ္ကာဆုပ္ကိုင္လိုက္ျပီး လည္ပင္းနားေရာက္တဲ႔အထိ ဖယ္ရွားလိုက္တယ္။ ေရခ်ိဳးျပီးခါစမို႔လို႔ အနည္းငယ္ ေအးစက္စက္ျဖစ္ေနတဲ႔လက္ေတြက ခါတိုင္းထက္ပိုျပီး ႏူးညံ႔လို႔ေနသည္။
"ကိုယ့္အနာဂတ္ခင္ပြန္းကို အဲ႔လိုပဲေျပာရလား"
"ဘယ္သူလဲ အနာဂတ္ခင္ပြန္း..."
"ဒီမွာေလ"
သူက က်မလက္ထဲက သူ႔လက္ေတြကို ျပန္ဆြဲထုတ္သြားျပီး ဆိုဖာေက်ာမွီကို ေက်ာ္ခြကာ က်မေဘး ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း သူ႔ကိုယ္သူလက္ညိဳးထိုးေျပာသည္။
"အသားမဲတယ္...out!"
"အရင္တုန္းကေတာ့ မဲမဲေလးပဲ ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ႕ဆို"
"အခုမခ်စ္ေတာ့ဘူး"
"တကယ္လား...ရတယ္ေလ...စကားလာမေျပာနဲ႔"
မ်က္ႏွာကိုမဲ႔ရြဲ႕ျပျပီး ဟိုဘက္လွည့္သြားတဲ့ JongIn ကို ႀကည့္ျပီး က်မခိုးရယ္လိုက္မိသည္။ တခါတေလ 'စ' ေနမွန္း သိသိႀကီးနဲ႔ေတာင္ ဘာမဟုတ္တာေလးကို ေကာက္တတ္ေသးသည္။ ဒါေႀကာင့္လဲ က်မထက္ႀကီးေပမဲ႔ "Oppa" လို႔ ခံစားမရတာျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
"JongIn......"
က်မသူ႔အနား အသာေလးကပ္သြားျပီး မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးကာ ေခၚလိုက္ေပမဲ႔ အဖက္ေတာင္မလုပ္။
"JongIn......"
က်မ လက္ညိဳးေလးနဲ႔ သူ႔လက္ဖမိုးေလးကို အသာေလးတို႔ထိျပီး ထပ္ေခၚလိုက္တယ္။ လွည့္မႀကည့္တဲ႔အျပင္ သူ႔လက္ကိုပါ ရုတ္သြားေသးသည္။
"JongIn...Oppa"
Oppa လို႔ ေခၚလိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာက အနည္းငယ္ျပံဳးေယာင္သန္းလာေပမဲ႔ ခ်က္ခ်င္းျပန္တည္သြားျပန္သည္။ က်မ သိတာေပါ့ သူ႔ကို Oppa လို႔ ေခၚတာဘယ္ေလာက္ႀကိဳက္လဲ...။
