İSTEK

10.Bölüm "SEN KİMSİN?"

Jungkook'un kollarında bilmiyorum ne kadar uyuya kalmıştım fakat gözlerimi yavaşça açmaya başladığımda Jungkook'un kollarında değil odamda,yatağımda yatıyordum.
Ellerim ile gözlerimi ovuşturdum. Acaba gördüklerim sadece bir rüya mıydı ?
Üstümdeki yorganı hemen iterek yataktan kalktım. Üstümde beyaz ve kırmızı renklerde olan pijama takımlarım vardı. Hızlıca kapıyı açarak aşağıya indim. Annemler masada kahvaltı yapıyorlardı, ayrıca masa çok neşeliydi ki bir dakika !
J...Jungkook mu ?! Gözlerimi iyice ovuşturdum. Arkamı döndüm odama doğru ilerleyecek iken o zarif sesiyle bana seslendi. 

-Oh Eun Jung uyandın mı ? İyi uyudun mu ?

Annemler gülüşmelerini kesip bana odaklandılar.
Arkamı tekrar masaya doğru döndüğümde annem masadan kalkıp bana sarıldı.

-Seni çok özledim. Ne olduğunu anlat bana.O ormanda tek başına ne yaptın, neden oraya tek gittin ?

-Orman mı ?

Araya Jungkook girdi.

-Hani seni bir ağacın yanında ağlarken bulduk? Okulun biraz ötesindeki ormanda? Hatırlamıyor musun ? dedi bastırarak.

Jungkook'un ne yapmaya çalıştığını anlamıştım fakat neden aileme gerçeği söylemediğini anlamamıştım. Belki de üzülmelerini istemiyordur ?

-Ah doğru..başım gerçekten çok ağrıyor. Hiçbir şey hatırlamıyorum.

Ardından araya üvey babam girdi.

-Gerçekten çok yorgun gözüküyor. Ona çok soru sorma.

Annem "tamam" der gibi kafasını salladı.Sonra ise masadaki sandalyeyi çekip oturmamı kafasıyla işaret etti. Masaya ilerleyip Jungkook'un karşısında olan sandalyeye oturdum.
Dikkatlice beni izleyip sırıtıyordu.
Gözlerimi büyütüp,ağzımı kıpırdatarak ona sessiz bir şekilde bağırmaya başladım.

-Ne ? Ne ? Ne bakıyorsun ?!

Sadece gülümseyip üstümü işaret etti ve yemeğini yemeye devam etti. Kafamı eğip üstümdekilere bakınca..neden güldüğünü anladım. Tam bir rezillikti.
Elimi alnıma koyarak kahvaltılıklardan yemeye başladım.

- Bugün okula gideceğim.

- Ne? Bu halde mi ?

- Evet anne..okula kaç gündür gitmediğimin farkında mısın ? 

- Evet..ayrıca şu konuya gelince..Jungkook onu cidden bir ağacın altında mı buldunuz ? Bu çok saçma değil mi ?

-Aslında bir klübeye girmiştim anne. Oradan çıktığımda yolda duraklamış olmalıyım. Hatırladığım pek söylenemez.

-İyisin değil mi ? fakat...okulun orda klübe mi var ?

Olamaz ! ne klübesinden bahsediyorsun Eun Jung !

-Evet evet iyiyim. Ben okul kıyafetlerimi giyineyim.

Masadan hızlı bir şekilde kalkarken :

-Tamam kızım.Ayrıca bir dakika durur musun ? Sana söylememiz gereken bir şey var.

-Geç kalacağız. Eve geldiğimde söylersin olur mu ?

-Ah pekala...

Yukarı çıkıp kıyafetlerimi aradım. Okul kıyafetlerimi giymem mümkün değildi. Bu yüzden siyah dar bir pantalon, üstüne bulduğum herhangi bir siyah beyaz tişörtümü giydim.Odamdaki lavaboya girip yüzümü yıkadıktan sonrada bir parlatıcı,kalem ve rimel sürdüm. Saçımı önemseyecek bir hâlim yoktu. Ah bunlar bana ilk okul gününü hatırlattı. Son bir kez aynaya bakıp aşağı indim.