Sahte Sevgili

33. Bölüm -Karı-Koca

Kapıyı tıklattığım da annemin içeriden gelen " Kim o? " sesiyle gözlerim doldu. Çok özlemiştim onu.

" Biz geldik " dediğim de kapının kilit sesi ardından annem sevinçle belirdi kapının arkasından.

Kolları hemen beni sardığında bende karşılık verdim hemen. " Ay kuzum. Nasıl da özlemişim " deyip daha da sıkı sardı beni.

Nasıl ayrılacaktım ben annemden hiçbir fikrim yoktu.

" Hadi gel içeriye geçelim " elimden tutarak salona çekiştirdi beni. Uraz beni gördüğün de koşarak kucağıma atladı.

" Seni bile çok özledim eşşek " deyip saçlarından öptüm. Küçük ellerini yanaklarıma koyarak uzaktan bir öpücük attı bana.

" Bende seni özledim çirkin " demeyi unutmadı tabi. Gülümseyerek kucağımdan indirdim onu. Annem yanıma oturarak soru yagmurana tuttu beni. Neredeyse hergünümü anlattım ona tabi bu dayak olaylarını falan atlamıştım. Kimseye bahsetmeyecektik bu olaydan.

" Kıvanç oğlum nerede? "

" Annesini görmeye gitti. Bende bir duş alayım anne çok yoruldum biraz uyuyacağım " deyip banyoya girdim.

Soğuk su vücuduma o kadar iyi gelmişti ki sıcak havadan ve araba yolculuğundan sonra.

Pijama şortumu giydikten sonra üzerime sıfır kollu bir badi giyerek kendimi yatağıma attım. Yatağımı bile özlemiştim.

Çok özleyecek burayı. Dört yıl boyunca ailemden, arkadaşlarımdan doğup büyüdüğüm şehirden uzak geçirecekten. Ancak yanımda Kıvanç vardı o her ne kadar her birinin yerini dolduramasa da onların boşluklarını doldururdu. Bunları düşünürken yorgun olan bedenim çoktan karanlık bilinç altıma teslim olmuştu.

" İkra.... Hadi kalk artık yemek yiyeceğiz. İkra... Kime diyorum kızım " annemin ince sesi beni uykumdan ayırmıştı çoktan.

Huysuzca yatağımdan kalkıp üzerimi değiştirdim. Banyoya geçip elimi yüzümü yıkadıktan sonra aşağı indim.

Annem ve Mukaddes teyze masayı hazırlarken Ahmet amca, Kıvanç ve babam şirketle ilgili konuşuyorlardı. Uraz'ın ne yaptığını söylememe gerek yoktu zaten.

" Herkese merhaba. Hoşgeldiniz " deyip Mukaddes teyzeye sarılıp öptüm. Ahmet amcayı ve babamı öptükten sonra gidip Kıvanç'ın yanına oturdum.

Gülümseyerek kolunu omzuma attı ve saçlarımdan öptü beni. Bu arada salondaki herkes durmuş bize bakmışlar ve sırıtmışlardı.

" Hadi yemek hazır gelin " hep beraber masaya geçip yerlerimize oturduk. Yine ikis de masayı sonatmışlardı.

" Ee tatiliniz nasıl geçti bakalım "

" Güzeldi " deyip geçtim. Kıvanç'ın gerildiğini hissediyordum. Bu olayı babamlardan saklamayı istemiyordu.

" Size bir süprizimiz var çocuklar. Şimdi biliyorsunuz ki dört yıl boyunca birlikte yaşayacaksınız yurt dışında. Bu size olan güvensizlikten değil de biz aramızda sadece bir nikah yapalım okul bittikten ve siz buraya geldiğinizde de güzel bir düğün yaparız dedik. Tabi siz de kabul ederseniz " Ahmet amcanın konuşması bittiğinde Kıvanç'la birbirimize baktık. O da şaşırmıştı. Aslında olabilirdi.

" Olur bence " dedi Kıvanç bende onaylamak için başımı salladım.

" Biz sizden habersiz tarihi aldık. 1 Eylül. Zaten okulunuz sizin Ekim de başlıyordu. Nikahtan birkaç gün sonra da gidersiniz " dedi babam ağına bir ekmek parçası atarak. Yani sadece iki günümüz vardı.