68.3

115 16 1
                                    

'Farah, gedraag je niet als een klein kind.'

Sill zei het zo droog dat ik bijna in de lach schoot. Bijna.

'Na alles wat ik voor je heb gedaan behandel je mij als oud vuil?'

Farah knipperde met haar ogen alsof ze het even niet kon beseffen.

Sill zuchtte en trok zijn arm weg.

'Ik heb even geen tijd in jouw onnozele gedoe. Ik ben hier namelijk voor een ander doel en dat is de wedstrijd winnen.'

Farah proestte het uit.

'Jij wilt de wedstrijd winnen met die trut naast je? Ik wens je succes. Ik heb haar zien oefenen en eerlijk, ik heb nog nooit zo'n slechte danseres gezien,' zei Farah en zwiepte haar haren naar achteren.

Hoe harteloos kon iemand zijn en dat terwijl ik gewoon naast haar stond.

Mijn handen jeukten om haar een harde klap in haar gezicht te geven.

'Toevallig is deze trut mijn danspartner en vriendin en heb ik niet betaald om te winnen zoals jij elk jaar doet. Niemand durft eerlijk tegen je te zijn, Farah. Maar hoe zou dat komen? Je bent gemeen, arrogant en bazig. Zal ik jou eens wat zeggen. Je bent een verwende trut.'

Wow, die waterval aan woorden had ik niet verwacht. Zeker van Sill niet.

Farah had hier duidelijk ook niet op gerekend en haar mond viel open van verbazing.

'Maar.. Maar,' stotterde ze maar Sill snoerde haar de mond.

'Ik ga nu het podium op samen met Samara. De wedstrijd winnen,' zei hij en trok mij het podium op.

De perfecte dans #1 (Compleet)Where stories live. Discover now