De perfecte dans #1 (Compleet)

62

Ergens zei een stem dat ik hem aan het lijntje hield.

Ik probeerde die gedachten te negeren en ging nog dichter tegen hem aan zitten.

'Hey, wat is er? Waarom huil je?'

Sill keek me vragend aan.

Ik veegde de tranen van mijn wangen en perste er een mager lachje uit.

Maar dat had Sill door.

'Wees eens eerlijk, niet alleen tegen mij maar ook tegen jezelf,' zei hij en stond op.

Meteen was de warmte verdwenen.

'Zolang jij in gevecht ben met jezelf en je niet eerlijk bent tegen jezelf kunnen wij niet samen zijn.'

Hij keek me nog even aan en sloot de deur achter zich.