De perfecte dans #1 (Compleet)

46

Ik sprong op.

'Jij wist al heel de tijd dat dit zou gaan gebeuren,' schreeuwde ik boos.

Bijna gooide ik mijn glas om die net aan wiebelend tot stilstand kwam.

Sill knikte schuldbewust.

Hij deed ook niet eens de moeite om die woorden tegen te spreken.

'Is dit wat je wilt? Mijn hele droom verzieken?'

'Nee, luister,' begon hij maar ik liet hem niet uitpraten.

'Al die tijd wist jij dit. Je wist hoeveel moeite ik had om je te vertrouwen. Dan vertrouw ik je eindelijk een beetje en dan komt dit naar buiten.'

Sill greep woest een schrift en gooide het naar mijn hoofd.

Ik ontweek hem net maar besloot niets terug te gooien. Zo lief was ik ook wel weer.

'Je weet niks. Helemaal niks,' brieste hij.

'Leg het dan ook uit.'

Hij greep zijn mobiel en rende langs me heen.

Ik greep zijn hand en kneep mijn ogen samen. Hij ging toch nu niet weg zonder uitleg te geven?

'Vanavond, tien uur bij jou,' zei hij alleen en sloot de deur.

(A: N: Sill o Sill, wat gaat er toch allemaal mis.. vertel het haar nou..)