Chapter 15: Weirdness?
“Di ka na guguluhin nun.” Sabi ni Nate.
“Subukan lang nya. Di na kayo ang manununtok dun. Wahaha!”
“Haha! Patay sya.” Sumilip ako sa bintana, wala na si Caleb. “Wala na sya.” Sabi ko.
“Berigud. Sige Best, uwi na ko.”
“Okay. Thanks Nate.”
Tama nga si Nate. Di na ako ginulo ni Caleb. Well, di nya ako ginulo last night. Buti naman kasi talagang susuntukin ko sya pag ako sobrang nairita dun.
Akala ko naman tuluyan na ko mananahimik ngayong araw na to nang may marinig na naman akong mga chismosa. At sigurado akong sila din yung last time.
“Hey Aly, what happened to our lovey-dovey?” yuck! Lovey-dovey? Kadiri.
“Ano pa nga ba edi sinuntok nung kaibigan ni Mia. Kawawa naman babes ko, nangingitim tuloy yung mata nya. Pano na sa rockfest? May black-eye sya non.”
“Serves him right.” Bulong ko.
“At least hindi kagaya ni Caleb. Dalawa ang black eye. Tsk.” Sabi ni Aly.
“Napaka war freak naman pala nung mga kaibigan nung Mia eh.”
“Oo nga. Naghahanap lang ng gulo.”
Ay putcha! Kami pa ang war freak ngayon? Eh sino bang pasimuno nitong kalokohang ito? Nakakairita talaga tong dalawang bruha na to. Grr! Sarap sabunutan.
Habang nag-i-inner monologue ako, di ko namalayang wala na sila. Pasalamat sila di ko sila napansin kasi kung andun pa sila, tinotoo ko na ang pananabunot sa kanila. War freak na kung war freak. Mga lecheng chismosa. Bembangin ko sila eh.
“Bakit ka nakasimangot?” may nagtanong mula sa tabi ko.
“Pakielam mo?” pagtataray ko. Pagtingin ko... “Ay Led ikaw pala. hehe”
“Bakit mo ko tinarayan?”
“Kala ko kasi kung sino. Haha.”
“Hehe. Anyway, may gagawin ka ba? Tambay tayo.”
“Sige. Saan?”
“Sa inyo na lang. Tugtog tayo.”
“Sure. Game ako dyan. Tutal may jamming din kami later. Ilang araw na lang Rockfest na.”
“Oo nga. Kayang kaya nyo yan!”
Dumerecho na kami sa bahay. Dun kami sa may garden naglatag ng banig. Kumuha ng gitara at “egg shaker” and voila! acoustic session na. hehe.
Kanta kanta lang kami.
“Mia, ikaw naman.” Binibigay nya sa akin yung gitara.
“Eh, ikaw ang magaling dyan. Wag na ako.” Pero inaabot pa din nya.
“Sige na, isa lang.”
“Fine. Anong kanta?” kinuha ko yung gitara.
“Hmmm...” nag-iisip sya. Ang cute talaga ni Led. Parang dudugo yata ilong ko pag tumitig pa ko dito sa lalaking ito.
“Alam ko na. Lips of an Angel.” Sabi nya.
“Lalaki naman yun.”
“Ayos nga yun. Female rendition.”
“Eh bakit yun?”
“Kasi yung lips mo parang sa angel.” Sabay ngumiti ng napakalaki. AMPOGEEEE!!!
YOU ARE READING
::CoaTHR:: Confessions of a (Trying Hard) Rockstar
RomanceThe title says it all... Nagsimula sa isang heartbreak at natuklasan nya (well, ng kapatid ng bestfriend nya) na may talento pala sya sa pagkanta. At inegganyo sya ng bestfriend nya na bumuo ng banda. At dun na nga iikot ang kwento. Pero hindi lang...
