Ang Promdi At Ang Prosti

TWENTY-FOUR

Naikuyom ni Duncan ang kamao, tinotoo nito ang banta niya. Hindi kasi niya naasikaso ang adoption papers ni Kate, kasalanan din niya.

"Duncan, baka tuluyan na niyang ilayo sa atin si Kate. Ayaw ko apo, mamamatay ako."

"Mamita relaks, makikita rin natin si Hazel at Kate, kakausapin ko siya."

Ngayon pa na nasira ang cellphone niya, hindi niya macontact si Hazel.

Gulong-gulo ang isip niya ng bumalik ng bahay, baka kasi dumaan si Hazel dun. Nakaabang na sa pinto si Roxanne. God! Kung noon sana ito ginawa ni Hazel, baka di siya nagdalawang isip na pakasalan ito, pero ngayon, with Roxanne around, parang ang hirap gawin. Aaminin niya, talagang halos lumuhod siya kay Hazel nun para lang hindi siya nito iwan, oo, si Kate ay hindi niya anak, pero hindi na niya ito iniisip five years ago. Kaya nga sila nagkagalit ni Drew. Ang gago niya eh, hindi siya marunong magdesisyon kapag puso na, pero iba na ngayon.

"Bossing, anong nagyari?"

"Hazel got Kate, hindi ko alam saan sila pupuntahan."

"Ha! Si Mamita, kumusta?"

"Umiiyak, nag-aalala nga ako eh."

"Bakit naman niya ginawa yun? Okay naman kayong dalawa ah."

"She wants me to marry her."

Hindi nakasagot si Roxanne, kahit wala na si Duncan sa tabi niya, di pa rin siya nakakilos.

Marry her!

Umi - echo yun sa pandinig niya.

Ilang sandal pa ay lumabas ulit si Duncan. "Just wait here Roxanne. "

Hindi niya alam kung ilang minute siyang nakatayo pero 'di pa rin siya naka move on.

Marry her...

Maya-maya pa ay tumunog na naman ang cellphone niya. Si Drew!

"What happened Miss Roxanne?"

Ipinaliwanag niya ang nagyari batay sa alam niya. Galit na galit si Drew kay Hazel.

Maya maya pa ay tumawag na naman si Drew. Isinugod raw sa pinakamalapit na hospital si Mamita dahil sa tumaas ang presyon nito. Drew requested her to look after Mamita, uuwi rin daw ito.

Bakit kasi kailangang mangyari ito? Okay naman ang lahat hindi ba?

Nag commute lang siya papunta sa Lebak, malayo rin iyon. Nag-iwan na lang siya ng note sa labas ng pinto in case na magkasalisihan sila ni Duncan.

Tulog ang matanda ng datnan niya, naawa siya sa itsura nito. Si Manang Auring ang nagbabantay ditto.

"Ano po ba ang nagyari Manang?"

"Kuuu, dumating ang Hazel, kinuha si Kate, sinagot-sagot pa nga si Ma'am. Hindi na talaga nahiya ang babaing yun, ang kapal ng mukha."

"Manang Auring, hindi po ba matagal na kayong nagtatrabaho kina Mamita, kilalang kilala nyo po si Duncan ano?"

"Oo iha, ang bait ng batang yan, sila ni Drew. Sayang nga lang eh."

"Bakit po sayang?"

"Broken family ba tawag dun? Iniwan sila ng Papa nila, mga nagbibinata pa lang sila nun, sumama dun sa babaeng sumasayaw sa cabaret. Awang-awa ako sa mga bata, lalo na kay Duncan, pagkatapos, namatay naman ang Mama nila nung sumunod na taon, kaya si Mamita na yung nag-aalaga sa kanila."

"Ganun po ba." Hindi naman pala maganda ang childhood nito.

"Si Hazel po?"

"Ay, nobya ni Duncan yan noon, simula pa nung mga bata sila. Ewan ko ba anong nagustuhan ng batang yan kay Hazel. Oo nga at maganda ito, pero ang ugali, naku, saksakan ng pangit, kahit noon."