Velvet Rose (COMPLETED)

Chapter Three

- Raphael -

I wanted to prove myself na I can be just like Papa and I did by passing the Bar exam with flying colors. Garnering the fifth spot is something I can be proud of and now I am part of a successful law firm in Manila. Our clientele are famous people and recently, nanalo ako sa isang kaso kaya umuwi ako ng Isla del Fuego para magcelebrate.

"I'm so proud of you, iho! Alam kong napakahirap ng kaso pero naipanalo mo pa rin." Niyakap ako ni Papa nang pumasok ako sa loob ng bahay.

"Halik at maghapunan na tayo." Lumabas kami ni Papa patungo sa terrace ng bahay at nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto.

"Surprise! Congrats Raphael!" Sigaw nila Mama kasama ng mga ilang kababata, kaklase at colleagues sa Law School.

"Congrats babe!" Bati sa akin ni Cristela na nobya ko for three years at niyakap ko siya. Nag-away kami the other day kasi wala na daw akong oras sa kanya. I was actually trying to weigh how to break up with her so I tried distancing myself. I smiled awkwardly kahit puno ng disapprovement ang mukha ni Mama.

"Halika anak at may gustong bumati sa iyo." Inilayo ako ni Mama kay Cristela who showed no remorse para ipadama sa kanya na hindi siya boto rito.

May isang matangkad at mahubog na dalaga ang nakatalikod sa amin at nang biglang lumingon ay tila nawalan ako ng hininga.

"Hi Raphael. Congrats pala!" Mari said shyly, offering her gift and hugged me tight. I felt myself stiffen dahil hindi ko inexpect na ganito na pala ka-dalaga si Mari. She was only sixteen years old pero she can turn heads already.

"T-thanks, Mari." Sabi ko naman at muntik na hindi makapagsalita sa sobrang gulat. She was so beautiful like a rose but still shy from fully blooming.

Get a hold of yourself, Raphael. She's just sixteen for Pete's sake! Ano ka cradle snatcher?

Napailing ako mentally at ngumiti na lang ulit kay Mari at kay Mama.

"Di ba parang kailan lang? Baby pa si Mari ngayon dalagang-dalaga na. Alam mo bang marami nang nagkakadarapa sa kanya sa isla?"

I felt my hands clenched with anger nang marinig iyon.

"Talaga lang? Dadaan muna sa akin bago ko papayagan na manligaw sa iyo." I said and Mari blushed.

"Sana huwag kang maging super strict at baka wala nang manligaw sa akin." Ani ni Mari at natawa naman si Mama.

"Huwag kang mag-alala dahil si Raphael ang bahala sa mga umaaligid sa iyo. Oh siya, batiin mo muna mga kaibigan mo iho at kami'y papasok muna sa kusina ni Mari." Kumindat si Mama at pumasok na sa loob ng bahay.

"Grabe pare. Ang gandang bata talaga yang si Mari pero sayang dahil ang tanda na natin." Tiningnan ko ng masakit si Victor.

Looking at Mari, she's not a child anymore in her body that screams innocence yet a body made for love. I felt disgusted at myself for even thinking other than brotherly affection for her.

"Pwede kang makasuhan ng pedophilia." Sagot ko naman.

"Kapag diseotso na yan ay di na pedophilia." Nakangising sagot ni Victor kaya hinila ko ang kwelo niya at tinangkang suntukin pero napigilan ako ng isang kaklase namin.