Deel 11❤️

Beginne am Anfang
                                    

Toen ik hoor de dat ze mij daar mee uitschold zag ik zwart voor mijn ogen. Ik hoorde alleen nog maar mensen schreeuwen en Souhaila huilen.
S: ga maar gouw naar je andere vriendjes vieze hoer
Ik zag Soufian raar mijn kant op kijken
Ik liep de klas uit en ging naar mijn Vespa.
Soufian: hey Nouhaila wat was dat
N: weet ik veel je hebt het toch gezien.
S: wat was dat wat Souhaila zij
N: zeg wollah dat je haar geloofd over die vriendjes
De tranen rolde over mijn wang bij het horen dat mijn vriend mij niet eena geloofd dat ik mijn beste vriendin kwijt ben.
S:nee..
N: ik bleef staan met tranen die rolde langs mijn wang ik kon het niet geloven. Ik barste letterlijk uit.
weetje wat kowed van mij je gelooft me gewoon niet dan ga je toch gwn lekker naar haar toe echt nooit verwacht van je wollah jammer dit denk je dat er een tenminste ECHT iemand echt om je geeft, vertrouwd en gelooft steekt die je zelfs in je rug.

Ik zakte huilend op de grond alle pijn en tranen Die ik weken had verborgen kwamen nu naar buiten. Ik zag hoe Soufian mij probeerde te kalmeren. We gingen uiteindelijk samen op een bankje zitten en keken elkaar lang aan zonder dan maar ook een ding te zeggen.
S: weetje Nouhaila hoe veel pijn het mij doet om jou zo gebroken te zien het spijt me echt heel erg
N:.....
S: Nouhaila alsjeblieft praat tegen mij vertel me wat je dwars zit ik kan je helpen
Ik wou zo graag alles vertellen maar ik kan het niet. Ik zat daar met rode ogen bij elk woord dat ik zij rolde er een traan.
N: waarom vertrouw je me niet...
S: het liefst van het liefst wat er kan bestaan heb ik gevonden in jou ik zal je nooit meer laten gaan. Hoe dan ook wat er ook zal komen. Soms denk ik is het wel waard om te vechten voor liefde........ maar als ik aan je denk dan ben ik klaar voor de oorlog. Ik wil dat je weet dat je alles tegen mij kan zeggen en dat ik never aan je heb getwijfeld. Als ik zou mogen zeggen dat ik van je hou dan zou ik dat niet zeggen want ik hou van je met heel mijn hard. Als jij een traan was zou ik nooit meer huilen omdat ik dan bang ben om je kwijt te raken. Maar wat ik eigenlijk wil zeggen dat ik van je hou en dat het me spijt vergeef je het me?

Dit is echt het liefste wat iemand ooit tegen me heeft gezegd ik gaf Soufian en knuffel en bleef even zo liggen. Ik zag dat het al best laat was en nam afscheid. Thuis aangekomen ging ik met mijn ouders gezellig eten. En ging daarna meteen slapen niet weten wat me morgen te wachten staat.

Het komt nooit meer goed..Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt