Djevelens orkester
Nu mij duidelijk is dat ik voortaan
hoempa zal dansen met de demonen,
zijn er stemmen die mijn hoofd bewonen
en zie ik geesten in elke schaduw staan
Het harmonium doet aan mijn oren pijn.
Speelman, geef mij toch een nieuwe wals!
Mijn huid rimpelt zich, in mijn hals
Klopt het hart, verzengende woestijn.
Gevangene ben ik van de wrede Zon,
De grond onder mijn voeten sist
Het serviesgoed is een carillon.
Als een geraamte dat klopt op zijn kist
Opent zich een lade, een oude pantalon
Begint te zweven op de maat van de gitarist.
17-05-2013
