Kalan da gider

Arada kalmış kırmızı botlar gibiyim.

Yalnız olunca güzel , bi'şeyi bütünleyemeyen.

Fotoğrafları kurcalıyorum
Bilirisiniz
Her zaman iyi şeyler anımsatmaz
Başka ne zaman böyle güleceğim
Gözlerim başka ne zaman bu kadar parlayacak
Beni başka ne bu kadar mutlu yapacak
Bi'şey var
Bilmediğim bir yerde
Bitmeyen bir şekilde
Ama azala azala var?
Mavi çiçekli bir gömlek var
Mavi v yaka bir buluz
Mavi bohem bir hırka
Mavi bir pantalon
Arada kalmış kırmızı botlar
Kısacık kesilen şaçlar
Camın buğusuna farkında olmadan yazılan bir isim
Komik bir anıda rastlanılan o sima
Senin adında çocuk kitapları yazan biri var
Elma şekeri diyorum
O yiyodur belki
Suçlanmamalı kimse
Ama önce kendi
Hep önce kendi
Kendini düşünürken kaybetti sevdiklerini
Hem tahinle pekmezi kim yakıştırmış
Tahin vişne reçeline yoldaş olmalı
Barbekü sosun ton balığına yakıştığı gibi
Bazı gecelerse yeterince uzun olmadan sabahı buluyor
Paylaşılmayan şiirler defterin arasında
Bir heves çekilen resimler odamı süslüyor
Gelecekte üzüleceğiz diye
Şimdi üzülüyor
Mevsimi değil
Ya solacak
Ya kurutulacak papatya
Ben biliyorum
Olmaması gereken sonu
İstemezdim tabi böylesini
Saçlarını kurutmadan yatınca
Üşenip çorap giymeyince
Üstelik bugün ince gezince
Evvela grip olmayı kabullenmeli!
Biliyoruz pek tabi bizde
Bir zamanlar sevipte sevildiğimizi
Ihlamurun yalnızca grip olunca içilmediğini
Hüzünlendirdiğini çikolatalı sütün
Güçlü bağlar yapmıyoruz azizim!
Örtüşmüyor hayallerimiz
Bu konuya nerden geldim bilmem
Erken vazgeçtim ben
Pişmanlığım anlamsızlaştırıldı
Olması gereken buydu belki
Pofidik diyorum
Sarılıp uyuyalım bari

-kedininmiyavsesi

İyi olsun.