Enemy or Mate? - #Netties2016

Hfst 25 'fikse ruzie...'

Hfst 25 'fikse ruzie...'

Pov Heaven

"Wat doe jij hier?" vraagt hij fluisterend, "ik, ik... Dave had gevraagd of ik hier wou komen" zeg ik terwijl in ongemakkelijk met mijn schoen schuifel. Ik kijk naar zijn wang, er zitten allemaal bloed vegen op. "Wat heb je gedaan?" vraag ik nu ook fluisterend

"Niks" zegt hij nors, "je hebt bloed op je wang" zeg ik. "Dus" zegt hij arrogant, ik wil zijn wang aanraken om het bloed weg te vegen maar hij slaat mijn hand weg. Ik kijk naar mijn hand, die zit nu ook onder het bloed maar ik heb zijn wang niet eens aangeraakt. Ik kijk verbaast naar zijn hand, "je hand ligt helemaal open" roep ik geschrokken. "Ga naar dave ofzo, daarom was je hier toch?" zegt hij geërgerd, "nee, nee. Dave vroeg aan mij of ik bij je wilde komen omdat..." "omdat?" vraagt hij. "Omdat je hem spacte zei hij" zeg ik twijfelent terwijl ik naar mijn handen kijk. "Zoals je ziet gaat het goed met me dus rot maar weer op en ga maar lekker naar die sukkel van je" zegt hij emotieloos. "Doe normaal, Jay is helemaal geen sukkel integen deel tot jou." roep ik boos,

"Tuurlijk" mompelt hij, "doe nu niet alsof het allemaal mijn schuld is, jij bent de gene die vreemd is gegaan niet ik" schreeuw ik boos, nee woedend. "Je vond het anders niet zo erg dat het voorbij was tussen ons" zegt hij nu ook boos, niet begrijpend kijk ik hem aan. Hij schud lachend zijn hoofd, "doe maar alsof je dom bent, je weet echt wel waar ik het over heb"

Verbaast schud ik van nee, "beetje staan flikke flooien met die Jay terwijl het nog maar net kaar was tussen ons" sist hij. "Jij jij, argg wij hebben nooit wat samen gehad" roep ik terwijl ik mijn handen in de lucht gooi. "Weetje wat jij bent?" vraagt hij terwijl hij spottend lacht. "Jij bent een vieze vuile slet" sist hij, oke nu is hij te ver gegaan. Voordat ik het goed door had, had mijn hand een afdruk gemaakt op zijn wang en ook zijn neus. Uit zijn neus drupt een klein beetje bloed, zo ik wist niet dat ik zo sterk was. "Je mag vanalles flikken bij mij maar een slet dat ben ik niet" sis ik woedend. "Jij wilt oorlog? Dan krijg je oorlog" zegt hij grijnzend.

"Èèn ding moet jij weten, ik lijk misschien een watje maar je wilt niet weten wie je nu over je heen hebt gehaalt. Twee jaar lang heb ik je met je roedel niet uit kunnen staan, altijd heb ik jullie willen uitmoorden hoe jullie ook bij mij hebben gedaan. En nu eindelijk heb ik de kans dus die neem ik maar al te graag aan" sis ik grijnzend. Hij kijkt mij vreemd aan. "H-hoe bedoel je?" vraagt hij, hij kijkt mij niet wetend aan.
"Dat heb je toch ook gewoon bij mijn roedel gedaan, dat je mij bent vergeten. Nou ik jou niet, ik weet precies wat voor jongen jij bent. Een moordlustig beest dat geen gevoelens heeft voor iemand anders net zoals jou vader." zeg ik woedend.

Het bloed dat uit zijn neus komt drupt van zijn kin af. "D-de blood moon" fluister ik, mijn ogen worden waterig door mijn tranen. "Ken je ze nog, de blood moon?" zijn ogen worden wijder, maar hij schud van nee. Tuurlijk, waarom zou een moordenaar ook te vertrouwen zijn. Het is logisch dat hij liegt, dat hoort bij zijn aart. "Jij bent zo dood straks, hè" zeg ik lachend terwijl ik met mijn hoofd schud. "Dat zien we nog wel" zegt hij woest.

Hij gooit met een grote zwaai de deur dicht, die zal voorlopig goed dicht zitten denk ik in mezelf. Ik glijd langs de muur naar beneden, ik kan mijn tranen niet meer binnen houden en barst in huilen uit. Volgens mij heeft iedereen in dit huis gehoord omdat ik al mijn frustratie en gevoelens er uit huil.

Pov Daman *verassing*

Woest smijt ik de deur dicht, ik pak mijn haar vast uit frustratie en begin er aan te trekken. "Ik kan het nu sowiezo bij haar vergeten, ze zal mij voor altijd haten. Tranen wellen op in mijn ogen, zal ik dan echt voor altijd sukkel blijfen waar niemand van houd zoals mijn vader me altijd waar maakte. Zal ik dan nooit iemand hebben die van me houd.

Ik loop naar de badkamer, als ik mijn spiegelbeeld zie begin ik zachtjes te lachen. Dat zo'n mooi klein meisje zo sterk kan zijn en zo verschrikkelijk veel pit heeft. Met een washandje maak ik mijn gezicht schoon, mijn neus stopt maar niet met bloeden dus ik besluit om een schoon washandje tegen mijn neus aan de houden. Mijn handen maak ik ook schoon met water.

Zuchtend loop ik mijn kamer binnen, of wat er dan nog van over is... Ik heb mijn woede een klein beetje op mijn gevangenen en mijn kamer afgevuurt. Ik ga op mijn bed zitten en luister naar de stilte om me heen. Wacht het is helemaal niet stil, hoor ik daar nou iemand huilen... Zou het- zou het Heaven zijn denk ik angstig in mezelf. 'Wat denk je zelf, wie zou er anders moeten huilen' zegt Daan. Het gehuil word steeds erger, ik vind het vreselijk om aan te horen maar ik durf er niks aan te doen.

Ze haat me, waarom zou ze dan wel willen dat ik haar kwam troosten. Ze zou me verrot schelden als ik naar haar toe zou gaan. Ze heeft me altijd al gehaten maar de reden weet ik niet. En natuurlijk weet ik wel wie de blood moon roedel is maar die zijn door ons uitgeroeid, wat heeft zij daar nou weer me te maken dan. Er waren geen overlevenden meer zoals ik me kan herinderen...

*** *** *** ***

Hey,

Zoveel drama in èèn hoofdstuk aii... Haha ik voel me voor de zoveelste keren gemeen. Iedereen wil graag dat Damon en Heaven weer bij elkaar komen maar ze drijfen alleen maar verder van elkaar af...

Stiekem wil ik ook graag dat ze weer bij elkaar komen :/ ik mis hun liede volle momentjes dan ook best wel erg. Maar er valt niks aan te veranderen, het zijn Heaven haar keuzes daar moet ik niet tussen komen ;p.

Als ik hier 6 vragen op krijg zal ik voor jullie een A/N doen :)

Vote??

Reactie??

Follow is follow back

Xx anna