No shit sherlock.

30. Het zit me tussen de oren.

Harry lachte luidkeels, 'Nee lieverd, ik bedoel je liefdesleven.'.
Voor een seconde viel mijn mond open maar ik kreeg al snel onder de tafel een por van Arnoud, van alle vragen waarom nu net deze? Ik kan er gewoon niet om lachen.
'Ik heb een vriend,' Besloot ik maar te zeggen, 'Wie?'.
Ik beet op mijn lip, lekker dan.

'Ik,' Bromde Arnoud naast me, in een beweging pakte hij mijn hand vast en hoorde ik zijn vader happen. Zijn moeder zat al te blij voor ons te klappen.

Ik lachte ongemakkelijk en ontweek de boze ogen van Meneer Sparks, 'En hoelang zijn jullie al samen? Twee dagen? Hoelang zou dat volhouden, half jaartje zeker!' mopperde Harry.
Ik rolde mijn ogen en wilde wat zeggen, 'Ik wil dat je een goed leven krijgt Arnoud! Niet met iemand die geen toekomst heeft!' ging de man verder.

Ik keek hem vol afschuw aan, over iemand met twee gezichten gesproken. 'Arnoud is oud en wijs genoeg Harry, als ze no..' probeerde de moeder hem te kalmeren. Maar de man gaf haar toch een duivelse blik, dit is niet gezond.
'Ze heeft gelijk pap, ik kan voor mezelf zorgen. De laatste jaren doe ik niets anders ik ben gelukkig met Elisabeth verdomme!'.
Ik schrok even, maar ik was wel opgelucht dat Arnoud het voor ons opnam, zijn vader was niet echt overtuigd.
'Ik kan Cassidy toch niet teleurstellen Arnoud,' zei Harry met een zeurderige stem, 'Jeetje trouw je toch lekker zelf met haar.' zei ik.

Ik schrok zelf van mijn reactie maar vond hem tegelijkertijd ook wel geniaal.
'Hoe durf je zo onbeleefd tegen hem te doen!' piepte mevrouw Sparks nu, maar voordat ik kon reageren lachte Arnoud en hield hij een glas rode wijn omhoog wat mij de mondhoeken deed laten opkrullen.

'Cassidy weet haar dokters in te palmen, het draait bij haar alleen om het geld net zoals het bij jou doet pap. Als je zo graag wilt dat ik met iemand trouw dan trouw ik toch met Elisabeth?' zei Arnoud.

Ik staarde hem even aan, had ik dat goed gehoord? Ik schudde mijn hoofd. Het zit allemaal tussen mijn oren, ik pakte de glas gevuld met rode wijn uit Arnoud zijn hand en nam er slok van.
'Ik had je even verkeerd begrepen hoor,'.

'Je hebt me goed gehoord Holmes, maar de keuze ligt bij jou.' waren Arnoud zijn woorden.

*